Ήτανε τότε εκείνο το απόγευμα του Μαρτίου που πήρα τη μεγάλη απόφαση...
Ο Άρης μου μετά τα τρία συνεχόμενα final four είχε προκριθεί σε εναν Ευρωπαικό τελικό.
Ήμουνα 17 χρονων τότε,Β' λυκείου σπόρος,όμως εόχα αποκτήσει ήδη "εμπειρία" οπαδού, απο 10 χρονών στο γήπεδο,Χαριλάου και Παλε.
Η μεγάλη μου απόφαση να πάρω το αστικό και να κατέβω στο κέντρο και πιο συγκεκριμένα στη Τσιμισκή.
Εκεί που πρίν πέντε χρόνια είχε γεννηθεί ο Super-3.
Τσιμισκή 32Β στον δεύτερο όροφο θα ανέβαινα και θα δήλωνα συμμετοχή για την εκδρομή του Τορίνο!!!
Το άγχος με κυρίευε για δύο λόγους!!!
Ο πρώτος ήταν ότι δεν είχα πεί τίποτα στην οικογένεια μου,θα το 'κανα κρυφά...
Ο δεύτερος λόγος που με άγχωνε ήταν γιατί δεν ήξερα αν θα με άφηναν εκεί οι "παλιοί" και μεγαλύτεροι συνδεσμίτες να δηλώσω συμμετοχή λόγω της μικρής μου ηλικίας...
Ήλπιζα να έβρισκα κάποιον γνωστό,μιας και ανήκα απο τότε στην οικογένεια του Super-3.
Μπήκα στον σύνδεσμο και όλα έγιναν πολύ γρήγορα!!!
Είχα το χαρτί της συμμετοχής μου στην εκδρομή...
Γεματος χαρα γυρισα σπιτι και δεν ειπα κουβεντα σε κανεναν!!!
Το 1993 ταξιδευες μονο με διαβατηριο,το οποιο ειχα την τυχη να το βγαλω πολυ πιο μικρος αφου ταξιδευα συχνα πυκνα με την ακαδημια "Χελιδονια" σε τουρνουα εξω στην Ευρωπη.
Να κανω μια παρενθεση λεγοντας το εξης.
Ο Θεουλης να ειναι κοντα στον Droopy,μιας και με τον Γιαννη Νταλαμπυρα παιζαμε μαζι ποδοσφαιρο.
Και που τοσο νωρις εφυγε απο τη ζωη δυστυχως!!!
Αν θυμαμαι καλα(περασαν και τοσα χρονια βλεπετε),Κυριακη 14 Μαρτιου ηταν προγραμματισμενο το ραντεβου μας για την αναχωρηση...
Παντου στο κεντρο της Θεσσαλονικης υπηρχε μια κιτρινη παρανοια!!!!
Εγνατια,συντριβανι,Λεωφ.Νικης και φυσικα Τσιμισκη,ειμασταν εκει και κλειναμε τους δρομους...
Σταματουσαμε την κυκλοφορια...
Οι οδηγοι και οι περαστικοι κοιτουσαν σαστισμενοι για αυτη την απιστευτη πορωση,τρελα και ενθουσιασμο που κυριευε την Αρειανη ψυχη μας!!!
Δεν περνουσαν τα λεπτα μεχρι να ανεβουμε στα πουλμαν...
Αν καποιοι θεωρουν οτι τα κατορθωματα του κοσμου του Αρη ειναι καταγεγραμμενα τα τελευταια 10 χρονια ειναι πολυ γελασμενοι...
Και αυτο γιατι τα πουλμαν μας που θα ξεκινουσαν για Τορινο εφταναν τα 90 !!!!!!!!
Και ειχαμε ξεκινησει....
Ποια χιλιομετρα και ποια αποσταση....
Το "ολη η γη για παρτη σου" η΄ το "ενα τσιγαρο δρομος" υπηρχαν απο τοτε σας πληροφορω....
Στη ψυχη μας....
Λιβνο,Γκρασατς,Μπελουνο, ειναι απο τις πολλες πολεις που περασαμε με τα πουλμαν...
Και οπου σταματουσαμε ολοι με τα στοματα ανοιχτα μας χαζευαν...!!!!!
Μη μου ζητησετε να σας αφηγηθω λεπτομερειες κατα τη διαρκεια του ταξιδιου....
Γερασαμε βλεπετε και εχουμε και...σχετικη απωλεια μνημης....
Το πρωι της Τριτης 16 Μαρτιου επιτελους ειχαμε φτασει Τορινο μετα απο ταξιδι 2 ημερων!!!
Μεχρι το βραδακι που ηταν προγραμματισμενος ο τελικος,ειχαμε μπολικη ωρα στη διαθεση μας να δουμε την γραφικη πολη του Τορινο αλλα και να χαζεψουμε τελειως τους Ιταλους που σιγουρα θα αναρωτιοντουσαν απο ποιον πλανητη ηρθαμε !!!!
Καπου εκει γεννηθηκε και το ΑΠΟΛΥΤΟ συνθημα:"ΑΡΗ ΘΥΜΙΣΟΥ,ΠΡΙΝ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ...."
Γνωστος Αρειανος και σημερινος ραδιοφωνικος παραγωγος ηταν αυτος που μας "καθοδηγουσε" τοτε για να μαθουμε το συνθημα...
Ο Περι φυσικα...
Στη "πρωτη" σειρα εβρισκες Στρογγυλο,Οutlaw,Χημικο,Σουηδο,οι λεγομενοι τοτε "Psychotic Boys"...
Mαζι μας φυσικα και μελη απο τους Ιερολοχιτες και τα Καναρινια...
Δε θα διηγηθω τι εγινε κατα τη διαρκεια του τελικου,ουτε μετα το τελος με τα επεισοδια με τους τουρκους...
Ειναι γνωστα στον κοσμο...
Ουτε θα αναφερω λεπτομερειες για το τι εγινε στα πουλμαν στο πηγαινε-ελα....
Ακρως οπαδικες καταστασεις,απο αυτες που οσοι "ετρεξαν" σε καποια εκδρομη γνωριζουν!!!
Το ταξιδι της επιστροφης απο την κατακτηση του τροπαιου κυλησε τοσο γλυκα και ομαλα που πραγματικα κανενας δεν καταλαβε τιποτα!!!
Ειχαμε στις "αποσκευες" του μυαλου και της ψυχης μας το βαρυτιμο τροπαιο !!!!
Ευχαριστω τον πολυ καλο μου φιλο Κωστα που ειδοποιησε την ημερα της αναχωρησης την οικογενεια μου για το που σκοπευα να παω...!!!! (ενω ειχα φυγει)
Οταν γυρισα σπιτι μετα απο 5 ολοκληρες μερες ολοι με περιμεναν με "ανοιχτες αγκαλες".......!!!!!!
Τι να κανουμε,17 χρονων ημουνα,επρεπε να την "κανω" κρυφα....
Για την ιστορια να πω οτι "μετρησα" 30 απουσιες στο σχολειο εκεινη τη βδομαδα,ευτυχως δικαιολογηθηκαν μετα....
Μακαρι να υπηρχαν τοτε κινητα τηλεφωνα η' ψηφιακες φωτογραφικες για να μοιραζομουνα μαζι σας την εμπειρια του Τορινο με εικονα και ηχο.
Αλλα βλεπετε,τα μονα αξεσουαρ που χρειαζοταν τοτε ο οπαδος του Αρη ηταν απλα ενα κασκολ και η τρελα του!!!!
Δεν εχω ουτε μια φωτογραφια απο εκεινο το ταξιδι,αλλα εχω αποθηκευσει στον σκληρο δισκο του μυαλου μου αυτα που εζησα παρεα με 5.000 αδερφια !!!!
Ο Άρης μου μετά τα τρία συνεχόμενα final four είχε προκριθεί σε εναν Ευρωπαικό τελικό.
Ήμουνα 17 χρονων τότε,Β' λυκείου σπόρος,όμως εόχα αποκτήσει ήδη "εμπειρία" οπαδού, απο 10 χρονών στο γήπεδο,Χαριλάου και Παλε.
Η μεγάλη μου απόφαση να πάρω το αστικό και να κατέβω στο κέντρο και πιο συγκεκριμένα στη Τσιμισκή.
Εκεί που πρίν πέντε χρόνια είχε γεννηθεί ο Super-3.
Τσιμισκή 32Β στον δεύτερο όροφο θα ανέβαινα και θα δήλωνα συμμετοχή για την εκδρομή του Τορίνο!!!
Το άγχος με κυρίευε για δύο λόγους!!!
Ο πρώτος ήταν ότι δεν είχα πεί τίποτα στην οικογένεια μου,θα το 'κανα κρυφά...
Ο δεύτερος λόγος που με άγχωνε ήταν γιατί δεν ήξερα αν θα με άφηναν εκεί οι "παλιοί" και μεγαλύτεροι συνδεσμίτες να δηλώσω συμμετοχή λόγω της μικρής μου ηλικίας...
Ήλπιζα να έβρισκα κάποιον γνωστό,μιας και ανήκα απο τότε στην οικογένεια του Super-3.
Μπήκα στον σύνδεσμο και όλα έγιναν πολύ γρήγορα!!!
Είχα το χαρτί της συμμετοχής μου στην εκδρομή...
Γεματος χαρα γυρισα σπιτι και δεν ειπα κουβεντα σε κανεναν!!!
Το 1993 ταξιδευες μονο με διαβατηριο,το οποιο ειχα την τυχη να το βγαλω πολυ πιο μικρος αφου ταξιδευα συχνα πυκνα με την ακαδημια "Χελιδονια" σε τουρνουα εξω στην Ευρωπη.
Να κανω μια παρενθεση λεγοντας το εξης.
Ο Θεουλης να ειναι κοντα στον Droopy,μιας και με τον Γιαννη Νταλαμπυρα παιζαμε μαζι ποδοσφαιρο.
Και που τοσο νωρις εφυγε απο τη ζωη δυστυχως!!!
Αν θυμαμαι καλα(περασαν και τοσα χρονια βλεπετε),Κυριακη 14 Μαρτιου ηταν προγραμματισμενο το ραντεβου μας για την αναχωρηση...
Παντου στο κεντρο της Θεσσαλονικης υπηρχε μια κιτρινη παρανοια!!!!
Εγνατια,συντριβανι,Λεωφ.Νικης και φυσικα Τσιμισκη,ειμασταν εκει και κλειναμε τους δρομους...
Σταματουσαμε την κυκλοφορια...
Οι οδηγοι και οι περαστικοι κοιτουσαν σαστισμενοι για αυτη την απιστευτη πορωση,τρελα και ενθουσιασμο που κυριευε την Αρειανη ψυχη μας!!!
Δεν περνουσαν τα λεπτα μεχρι να ανεβουμε στα πουλμαν...
Αν καποιοι θεωρουν οτι τα κατορθωματα του κοσμου του Αρη ειναι καταγεγραμμενα τα τελευταια 10 χρονια ειναι πολυ γελασμενοι...
Και αυτο γιατι τα πουλμαν μας που θα ξεκινουσαν για Τορινο εφταναν τα 90 !!!!!!!!
Και ειχαμε ξεκινησει....
Ποια χιλιομετρα και ποια αποσταση....
Το "ολη η γη για παρτη σου" η΄ το "ενα τσιγαρο δρομος" υπηρχαν απο τοτε σας πληροφορω....
Στη ψυχη μας....
Λιβνο,Γκρασατς,Μπελουνο, ειναι απο τις πολλες πολεις που περασαμε με τα πουλμαν...
Και οπου σταματουσαμε ολοι με τα στοματα ανοιχτα μας χαζευαν...!!!!!
Μη μου ζητησετε να σας αφηγηθω λεπτομερειες κατα τη διαρκεια του ταξιδιου....
Γερασαμε βλεπετε και εχουμε και...σχετικη απωλεια μνημης....
Το πρωι της Τριτης 16 Μαρτιου επιτελους ειχαμε φτασει Τορινο μετα απο ταξιδι 2 ημερων!!!
Μεχρι το βραδακι που ηταν προγραμματισμενος ο τελικος,ειχαμε μπολικη ωρα στη διαθεση μας να δουμε την γραφικη πολη του Τορινο αλλα και να χαζεψουμε τελειως τους Ιταλους που σιγουρα θα αναρωτιοντουσαν απο ποιον πλανητη ηρθαμε !!!!
Καπου εκει γεννηθηκε και το ΑΠΟΛΥΤΟ συνθημα:"ΑΡΗ ΘΥΜΙΣΟΥ,ΠΡΙΝ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ...."
Γνωστος Αρειανος και σημερινος ραδιοφωνικος παραγωγος ηταν αυτος που μας "καθοδηγουσε" τοτε για να μαθουμε το συνθημα...
Ο Περι φυσικα...
Στη "πρωτη" σειρα εβρισκες Στρογγυλο,Οutlaw,Χημικο,Σουηδο,οι λεγομενοι τοτε "Psychotic Boys"...
Mαζι μας φυσικα και μελη απο τους Ιερολοχιτες και τα Καναρινια...
Δε θα διηγηθω τι εγινε κατα τη διαρκεια του τελικου,ουτε μετα το τελος με τα επεισοδια με τους τουρκους...
Ειναι γνωστα στον κοσμο...
Ουτε θα αναφερω λεπτομερειες για το τι εγινε στα πουλμαν στο πηγαινε-ελα....
Ακρως οπαδικες καταστασεις,απο αυτες που οσοι "ετρεξαν" σε καποια εκδρομη γνωριζουν!!!
Το ταξιδι της επιστροφης απο την κατακτηση του τροπαιου κυλησε τοσο γλυκα και ομαλα που πραγματικα κανενας δεν καταλαβε τιποτα!!!
Ειχαμε στις "αποσκευες" του μυαλου και της ψυχης μας το βαρυτιμο τροπαιο !!!!
Ευχαριστω τον πολυ καλο μου φιλο Κωστα που ειδοποιησε την ημερα της αναχωρησης την οικογενεια μου για το που σκοπευα να παω...!!!! (ενω ειχα φυγει)
Οταν γυρισα σπιτι μετα απο 5 ολοκληρες μερες ολοι με περιμεναν με "ανοιχτες αγκαλες".......!!!!!!
Τι να κανουμε,17 χρονων ημουνα,επρεπε να την "κανω" κρυφα....
Για την ιστορια να πω οτι "μετρησα" 30 απουσιες στο σχολειο εκεινη τη βδομαδα,ευτυχως δικαιολογηθηκαν μετα....
Μακαρι να υπηρχαν τοτε κινητα τηλεφωνα η' ψηφιακες φωτογραφικες για να μοιραζομουνα μαζι σας την εμπειρια του Τορινο με εικονα και ηχο.
Αλλα βλεπετε,τα μονα αξεσουαρ που χρειαζοταν τοτε ο οπαδος του Αρη ηταν απλα ενα κασκολ και η τρελα του!!!!
Δεν εχω ουτε μια φωτογραφια απο εκεινο το ταξιδι,αλλα εχω αποθηκευσει στον σκληρο δισκο του μυαλου μου αυτα που εζησα παρεα με 5.000 αδερφια !!!!
ΗΤΑΝ ΤΟΤΕ 16 ΜΑΡΤΙΟΥ 1993 ΠΟΥ Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΑΡΗΣ ΣΗΚΩΝΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΤΡΟΠΑΙΟ !!!!!
Ο Αθανατος Βαγγελης στα πρωτα δευτερολεπτα....
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου