Το βράδυ της 7ης Μαϊου 2013 θα μείνει για πάντα χαραγμένο και ανεξίτιλο στις μνήμες των οπαδών του ΑΡΗ αλλά και ολόκληρης της φίλαθλης Ελλάδας για την υπέρλαμπρη και φαντασμαγορική εκδήλωση πρός τιμήν του Νίκου Γκάλη που έλαβε χώρα στό (πάλαι ποτέ) Αλεξάνδρειο Μέλαθρο.
Το τιμόμενο πρόσωπο, ο Νίκος Γκάλης, ο μεγαλύτερος Έλληνας αθλητής όλων των εποχών, δακρύσε από συγκίνηση δείχνοντας ότι ακόμα και οι Θεοί έχουν και αυτοί το δικαίωμα να λυγίζουν...
Ο Ναός του Ευρωπαϊκού μπάσκετ κατακλύστηκε -από νωρίς- από 6.000 φίλους του ΑΡΗ, θυμίζοντας παλιές καλές εποχές, εκείνες τις "Ιερές" Πέμπτες όπως χαρακτήρισε πολύ εύστοχα ο δημοσιογράφος κ. Βασίλης Σκουντής.
Οι μπασκετμπολίστες της γαλλικής Λιμόζ που βρίσκονταν ήδη στο παρκέ του γηπέδου, αποσβολωμένοι άρχισαν να βγάζουν φωτογραφίες τον κόσμο του ΑΡΗ, ο οποιός φρόντισε να θυμίσει σε όλους ποιά είναι η πιό καυτή έδρα της Ευρώπης!
Λίγο αργότερα έκανε την εμφάνιση της η ομάδα του ΑΡΗ μέσα σε αποθέωση.
Από το παρκέ "παρέλασαν" η Πρωταθλήτρια ομάδα 79' του ΑΡΗ με πρωτεργάτη τον Χάρη Παπαγεωργίου, οι συμπαίκτες του Νικ όπως οι Ρωμανίδης, Φιλίππου, Λυπηρίδης, Μισούνωφ, Αγγελίδης, Κοκολάκης και φυσικά ο προπονητής της Λιμόζ Παναγιώτης Γιαννάκης.
Η Πρωταθλήτρια Ευρώπης Εθνική Ελλάδος του 87', οι αντίπαλοι του όπως οι Μπάνε Πρέλεβιτς, Παναγιώτης Φασούλας, Νίκος Σταυρόπουλος αλλά και κάποιοι από τους μεγαλύτερους ξένους μπασκετμπολίστες που ήρθαν αντιμέτωποι με τον Αυτοκράτορα του Ελληνικού μπάσκετ.
Όντι Νόρις, ΝτορόνΤζάμσι, Ζέλικο Ομπράντοβιτς, Ντίνο Ράτζα είναι μερικά από τα ονόματα που ξαναπερπάτησαν το παρκέ του Αλεξάνδρειου και που άφησαν τη δική τους σφραγίδα στο Ευρωπαικό μπάσκετ, όπως και ο Στόγιαν Βράνκοβιτς που τίμησε στο ένδοξο παρελθόν τη κιτρινόμαυρη φανέλα.
Λέσιτς και Σιγάλας ήταν και αυτοί εκεί.
Τα καλύτερα όμως δεν είχαν έρθει ακόμα...
Ακρίβως στις 21:26 κάνει την είσοδο του ο Θεός της καλαθόσφαιρας, ο τεράστιος, ο ασύγκριτος Νίκος Γκάλης, με το Αλεξάνδρειο να σείετε στη κυριολεξία από το παρατεταμένο χειροκρότημα και την ιαχή "Είσαι Θεός μοναδικός"!!
Ο "γκάνγκστερ" ήταν και πάλι εκεί, στο "σπίτι" του...
Μαγική η στιγμή που ο Νικ πήρε τη μπάλα και τη γύρισε στο δάχτυλο του, αναβιώνοντας εκείνες τις αλυσμόνητες στιγμές αποθέωσης με τον "αιώνιο πελάτη"...
"Τι την έκανε τη μπάλα ο Θεός..." δονεί την ατμόσφαιρα του Παλέ μέσα σε παραλλήρημα, στην απόλυτη μπασκετική "καζούρα" επί των αιωνίων δεύτερων...
Το δεκάλεπτο με αντίπαλο τη Λιμόζ έρχεται σε δεύτερη μοίρα, ακόμα η βραδιά είχε πολλές εκπλήξεις και κανείς δε μπορούσε να αντιληφθεί μέχρι εκείνη την ώρα τι θα ακολουθούσε.
Το video wall που στήθηκε επιβλητικά έδειξε όλες εκείνες τις στιγμές που ο Νικ είχε καταργήσει το νόμο της βαρύτητας, τα "σπασίματα" στη μέση καθώς και τα μαγικά του καλάθια με τη "σπυριάρα" να καταλήγει σ´αυτά.
Από τη τιμητική εκδήλωδη όμως δεν ήταν όλοι παρόντες, ίσως γιατί άργησε τόσα πολλά χρόνια να πραγματοποιηθεί.
Γιώργος Τσιλιγκαρίδης, Ανέστης Πεταλίδης και Μάκης Νάτσης (ο θρυλικός Μπαρού) δεν ήταν εκεί για να σφίξουν -και πάλι- στην αγκαλιά τον Νικ.
Η μνημειώδης αναφορά που ακολούθησε στα πρόσωπα τους αποτέλεσε και το κύκνειο άσμα για συναισθηματική φόρτιση στους χιλιάδες φίλους του ΑΡΗ αλλά και στον ίδιο τον Νίκο Γκάλη.
Η ορχήστρα που στήθηκε για να δώσει τη δικιά της "πινελιά" ηχούσε τον -πραγματικό- ύμνο του Συλλόγου!
Η μεγαλειώδης βραδιά όμως δεν είχε τελειώσει...
Κορυφώθηκε με δυο σημαντικά γεγονότα που αποτελούν την υπέρτατη ΤΙΜΗ για κάθε αθλητή στον κόσμο!!
Το Αλεξάνδρειο ή Παλέ μπορούμε να το θυμόμαστε σαν όνομα πλέον, γιατί πολύ απλά τα αποκαλυπτήρια του νέου ονόματος του Ναού του μπάσκετ έπαιρναν "σάρκα και οστά".
"Nick Galis Hall" ή κλειστό "Νίκος Γκάλης" είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής που θα μπορούσε να αποδοθεί από τη Πολιτεία στον άνθρωπο που άλλαξε το "ρου" της ιστορίας στον μπασκετικό χάρτη της Ελλάδας και της Ευρώπης.
Το "κερασάκι στη τούρτα" πρός το τέλος της βραδιάς μπήκε όπως ακριβώς έπρεπε...
Τα 21 Λάβαρα-Τίτλοι που κοσμούν την οροφή του "Nick Galis Hall" άρχισαν να κατεβαίνουν επιβλητικά στην ΑΠΟΛΥΤΗ στιγμή για τον Νίκο Γκάλη και τους χιλιάδες οπαδούς του.
Η φανέλα με το Νο6 υψώνεται δοξασμένα ψηλά στον ουρανό, μέσα σε κλίμα συγκινησιακής φόρτισης και θα "συντροφεύει" πλέον για πάντα την οροφή του "Nick Galis Hall".
Νίκο Γκάλη, Σ´ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΛΑ!!!
ΜΠΡΑΒΟ ΦΙΛΕ, ΑΡΙΣΤΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ! ΑΥΤΗ Η ΒΡΑΔΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ, ΟΠΩΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΛΗΣ!
ΑπάντησηΔιαγραφή