τέταρτο, κατάφερε να κρατήσει τις ισορροπίες με τον αντίπαλο.
Όμως κάποια στιγμή ο Ατρόμητος πίεσε πιο πολύ, αλλά και ο ΑΡΗΣ, έπρεπε να βγει μέσα από τα καρέ του.
Από εκεί και μετά το παιχνίδι άνοιξε πιο πολύ και οι αποστάσεις των γραμμών μεγάλωσαν και δημιούργησαν κενά.
Από τη στιγμή που δεν μπορεί να βρεθεί το ταίρι του Παπαδόπουλου στα χαφ και από τη στιγμή που δεν μπορεί να βρεθεί με τον Τάτο τότε η λύση είναι το παιζει ο ένας από τους δύο.
Αυτό γιατί και οι δύο ποδοσφαιριστές είναι φτιαγμένοι για να κάνουν παιχνίδι. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι κόφτης ο Παπαδόπουλος και σε καμία περίπτωση ο Τάτος δεν μπορεί να γυρνάει πίσω για να πάρει μπάλα.
Εκεί κάπου χάθηκε και ο Οικονομόπουλος, ο οποίος σε μια πιο προσωπική κριτική, ήταν αυτός που έδωσε τη δύναμη που έλειπε στο κέντρο χωρίς όμως να βρει συμπαράσταση.
Στον επιθετικό τομέα είδαμε κάποιες ατομικές προσπάθειες από τους Τάτο,Σταυρόπουλο,Ουντότζι, έχοντας λίγες καλές περιπτώσεις για να βγει κάτι καλό μπροστά.
Η στημένη φάση έχει γίνει η αχίλλειος πτέρνα της άμυνας αλλά και του τερματοφύλακα, ο οποίος δεν έχει μάθει ακόμα να την καθοδηγεί.
Από αυτόν ξεκινά και σ' αυτόν τελειώνει η αμυντική προσπάθεια, όταν η μπάλα κατευθύνεται προς αυτόν και κυρίως στα στημένα.
Στο δεύτερο ημίχρονο η όποια λειτουργία αποτυπώθηκε στις 2-3 κλασσικές ευκαιρίες οι οποίες σπαταλήθηκαν από τους Αγγελούδη,Ουντότζι και Μανιά. Από εκεί και πέρα το όποιο οικοδόμημα κατέρευσε.
Η ομάδα άνοιξε εντελώς, παρέδωσε ουσιαστικά το χώρο και έβγαινε συνεχώς εκτεθημένη.
Οι αλλαγές ήταν όλες σε λάθος βάση και χωρίς ουσία. Ο κ.Χατζηνικολάου επέλεξε να μην παίξει με κόφτη και βγάζει τον Οικονομόπουλο
για να βάλει τον επιθετικογενή Τριανταφυλλάκο.
Βγάζει σωστά τον Καραγκούνη αλλά σ' εκείνο το σημείο η ζημιά είχε ήδη γίνει από την πλευρά του.
Μπαίνει σωστά ο Μανιάς και ο Καρασαλίδης μάλλον μπήκε για να πάρει χρόνο συμμετοχής.
Το δεύτερο τέρμα που δέχτηκε ο ΑΡΗΣ, ήταν αποτέλεσμα της απάθειας που επικράτησε πλήρως μετά το 65' για να μην πω και νωρίτερα.
Οι δηλώσεις του τεχνικού της ομάδας, ειρωνικές πέρα για πέρα. Μπήκε στην αίθουσα τύπου χαμογελαστός, ευδιάθετος αλλά κατά τ' άλλα όπως δήλωσε εκτός γηπέδου, ότι ήταν στενοχωρημένος. Δεν κατάλαβα εγώ κάτι τέτοιο!
Για να σταθώ σ' αυτά που είπε πιο επίσημα, μίλησε για εμπειρία. Θεωρώ πως σε καμία ομάδα στο φετινό πρωτάθλημα δεν υπάρχουν πιο έμπειροι και πιο καλοί ποδοσφαιριστές. Μάλλον ήθελε να αναφερθεί στον εαυτό του.
Το πιο σπουδαίο για μένα είναι πως ο ίδιος δεν μπορεί να δώσει κίνητρα στους παίκτες του και τους κρεμάει με τις αποφάσεις του.
Πέρα από όλα αυτά μου θύμισε πολύ την εποχή του Γιώργου Χατζάρα. Ίδιο ύφος, ίδιο μοτίβο στο αγωνιστικό και ίδιο "στήσιμο" μπροστά από τις κάμερες.
ΙΕΚ προπονητικής δεν μπορεί να γίνεται ο ΑΡΗΣ κάθε φορά. Δεν είναι δυνατόν όποιος παίζει μία χρονική στιγμή στον ΑΡΗ, να είναι άπειρος κι όταν φεύγει και βρίσκει απέναντι του τον ΑΡΗ να τον κερδίζει.
Αυτά πρέπει κάποια στιγμή να τελειώσουν.
Κάποιος πρέπει να βρεθεί για ν' ασχοληθεί σοβαρά με το ποδοσφαιρικό τμήμα του συλλόγου και ακόμα πιο σοβαρά με το άθλημα!!!!
Ακούστηκαν πολλές απόψεις και καμία απολύτως δεν υπάρχει προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν αρκεί μόνο ο προπονητής.
Είναι πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν για να μη διαιωνίζεται η κατάσταση αυτή!!!
Ακολουθεί η διακοπή λόγω Εθνικής και υπάρχει ο χρόνος για ν' αλλάξουν κάποιες λάθος κινήσεις.
Στο επόμενο παιχνίδι με τον Λεβαδειακό στο Χαριλάου πρέπει να φανούμε πιο "έμπειροι" σ' όλους τους τομείς!!!!!
Αριστοτέλης Δεληγιάννης
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου