Το γεγονός πως ο ΑΡΗΣ, έδειξε στοιχεία ποδοσφαιρικής όχι μόνο ανάτασης αλλά και ψυχολογικής διάρκειας, έδωσε ναι μεν τις ευκαιρίες αλλά δεν είχε το γκολ.
Ο "άγραφος νόμος" του ποδοσφαίρου λειτούργησε υπέρ των γηπεδούχων αν και πολλές φορές δεν αποτελεί δικαιολογία.
Όταν είναι κενό το τέρμα η μπάλα πρέπει να πηγαίνει μέσα ακόμα κι αν χρειαστεί να την ακουμπήσει ο παίκτης με μία τρίχα του κεφαλιού του.
Έτσι ξεκίνησε το παιχνίδι!!!Με τη τεράστια ευκαιρία να ανοίξει το σκορ με το Σταυρόπουλο στο 1'!!!
Εκεί δίνεις μαχαιριά σ' ένα εκτός έδρας παιχνίδι όπως αυτό. Ο αγώνας συνεχίστηκε από εκείνο το σημείο, με την κατοχή να είναι για τους γηπεδούχους ως το 20' , με το κεντρικό δίδυμο των κιτρίνων να "πέφτει" σε κάποια αστεία λάθη τα οποία κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσουν.
Στο 23' το γκολ ήρθε για την ομάδα της Θράκης, με μία κίνηση του Κάλβο από αριστερά ο οποίος έβγαλε τη σέντρα, ο στόπερ ήταν πίσω από τον επιτιθέμενο Μάνταλο ο οποίος βγήκε μπροστά του, εκμεταλλευόμενος και την αναποφασιστικότητα για έξοδο του Μπουζάνη για ν' ανοίξει το σκορ.
Φυσικά και θα σταθούμε στο πέναλτι που δεν δόθηκε πάνω στον Τάτο. Αν δινόταν, η ισοφάριση θα άλλαζε τα δεδομένα και ο ΑΡΗΣ, θα μπορούσε να φύγει με το διπλό, αν λάβουμε υπόψιν και την απόδοση του στο δεύτερο ημίχρονο.
Οι παίκτες του ΑΡΗ, συνέχισαν με παιχνίδι πολλές φορές κάθετο και άλλες από τα πλάγια προσπαθώντας να μπουν στην αντίπαλη περιοχή. Δεν υπήρξε κάτι πιο ουσιώδες ως προς αυτή την κατεύθυνση μέχρι τη λήξη του ημιχρόνου.
Σ' ένα πρώτο ημίχρονο στο οποίο οι γηπεδούχοι κινήθηκαν μεταξύ της άμυνας και του κέντρου, έχοντας δύο φάσεις λόγο ξεκάθαρων λαθών της άμυνας του ΑΡΗ. Πέρα από αυτό και την κατοχή της μπάλας στο γήπεδο μία ομάδα προσπάθησε να παίξει ποδόσφαιρο.
Στο δεύτερο μισό ο ΑΡΗΣ, έπαιξε για ένα τέταρτο όπως δεν έπαιξε για 4 αγωνιστικές, έκανε τόσες ευκαιρίες όσες δεν είχε κάνει τα τέσσερα προηγούμενα ματς. Είχε δύο δοκάρια, άλλες δύο φάσεις με τον Ίμπεχ τις οποίες απέκρουσε ο αντίπαλος τερματοφύλακας Κυριακίδης. Κι εκεί ακριβώς που ο ΑΡΗΣ, συνέχιζε το σφυροκόπημα ήρθε η τιμωρία.
Το 2-0 έγινε λόγω μιας κακής αμυντικής αντίδρασης. ΞΑΝΑ!!!!
Ενώ τα δύο στόπερ ακολούθησαν τη μπάλα, ο Τσουμάνης δεν ξέρουμε γιατί αποφάσισε να τραβηχτεί ίσως για το τεχνητό οφ-σάιντ, ενώ η μπάλα είχε ήδη φτάσει στο σημείο του πέναλτι. Λάθος αντίδραση εντελώς.
Από εκείνο το σημείο ο ΑΡΗΣ συνέχισε να παίζει μπροστά, επιθετικά, χωρίς όμως αποτέλεσμα.
Δεν θα σταθώ σε καμία περίπτωση, δεν είναι δυνατόν να σταθούμε στην κατάρα που έχει αυτή η ομάδα.
Αν είναι να σταθούμε εκεί πρέπει να μάθουμε ποιος είναι αυτός που μας έχει καταραστεί. Να τον βρούμε να λύσουμε τα μάγια!!!
Το σίγουρο είναι πως υπάρχει δρόμος. Η ομάδα φαίνεται πως δουλεύει και δουλεύει προς τη σωστή κατεύθυνση.
Ο κόσμος του ΑΡΗ, πάντα πρέπει να αισθάνεται περήφανος και αξιοπρεπής.
Τα σχέδια γι' αυτό το σύλλογο πάντοτε ήταν γνωστά από τα κέντρα αποφάσεων. Σκοπός είναι να δυναμώνεις μέσα από τις δυσκολίες. Πως;
Πως αντιδρά κάποιος όταν μπαίνει μέσα στο σπίτι του ένας ξένος, για να το κλέψει;Έτσι ακριβώς!!!
Ο ΑΡΗΣ, οι παίκτες του πρέπει να αντιδρούν έτσι ακριβώς!!!!
Η αντίδραση όμως, είναι επιβεβλημένο πλέον να ρθει νωρίτερα από πέρσι.
Αριστοτέλης Δεληγιάννης
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου