Μακρύς ο δρόμος… (95-54)

Το σπουδαιότερο μετά από μία μεγάλη ήττα, από μία κατά κοινή ομολογία καλύτερη ομάδα, γεγονός που φάνηκε στο γήπεδο, είναι το πόσο γρήγορα θα σηκωθείς. Γιατί αν δεν σηκωθείς αμέσως μετά την πτώση, τόσο πιο απροετοίμαστο θα σε βρουν για να σε χτυπήσουν χειρότερα οι υπόλοιποι.

Άσχημη ήττα λοιπόν η σημερινή, αλλά όχι για να γράψουμε τον Επικήδειο, διότι ο ΑΡΗΣ θα είναι και αύριο ΑΡΗΣ, με στόχους και προοπτική. Ο στόχος είναι η επιστροφή, όχι απλώς η συμμετοχή στα μεγάλα ευρωπαικά σαλόνια. Διότι η φετινή παρουσία του είναι η συμμετοχή, που θα του δώσει την εμπειρία που απαιτείται για να φτάσει στην κορυφή.

Οι κορώνες που πετάγονται σήμερα το βράδυ, λίγο μετά τη βαριά ήττα στο Μιλάνο, είναι οι ίδιες κορώνες που μπορούμε να τις παρομοιάσουμε μόνο με περιπτώσεις στην αντίστοιχη ομάδα του ΑΡΗ στο ποδόσφαιρο, επί εποχής κάποιου μεγάλου επενδυτή. Σήμερα να φέρει τον Μέσι, γιατί αύριο όλοι εμείς θα γκρινιάξουμε. Τώρα να πληρώσεις, γιατί όλοι εμείς από τώρα και στο εξής θα κάνουμε κριτική. Άυριο το πρωί με την αυγή θέλουμε πρωτάθλημα. Γιατί για πολλά χρόνια, δεκαετίες δεν έχουμε δει τίτλο.

Ποτέ όμως δεν σκέφτηκαν όλοι αυτοί, πως για να γίνει μία ομάδα σπουδαία από την αρχή απαιτείται χρόνος και κυρίως τρόπος. Τρόπος με την έννοια της οικοδόμησης ενός συνόλου, που θα έχει τη συμπαράσταση του κόσμου.

Όχι βέβαια μόνο στην κερκίδα για την οποία πάντα ζητούμε σεβασμό, αλλά εμείς δε θα σεβαστούμε την ομάδα μας από το πληκτρολόγιο. σε σημερινές συνθήκες.

Κι αν κάποιοι όπως λένε είναι οπαδοί, δε θα έπρεπε να έχουν στο σκεπτικό αυτό που λένε συνεχώς. «Εμάς μας σκεφτήκατε και χάνετε με αυτόν τον τρόπο;»… Με το ίδιο σκεπτικό θα έπρεπε να σκεφτούν. «Ό ΑΡΗΣ χάνει ο ΑΡΗΣ κερδίζει…»

Το σπουδαίο είναι πως ο Νίκος Λάσκαρης, ήρθε τη στιγμή που χρειαζόταν το τμήμα, ΑΝΑΝΗΨΗ, διότι περίμενε το μοιραίο. Η Ανάνηψη λοιπόν έγινε και σιγά σιγά βλέπουμε τα πρώτα βήματα. Για μας αυτό που έχει σημασία είναι η επόμενη χρονιά και πως αυτή θα συνδεθεί με τη συμμετοχή του ΑΡΗ στην Ευρωλίγκα.

Η Ευρωλίγκα που θα είναι το βοηθητικό σκαλοπάτι για την κατάκτηση του εγχώριου τίτλου. Οι αποστάσεις πρέπει να μικρύνουν για να υπάρξει συνέχεια στους στόχους του ΑΡΗ!!!

Ξεχνάμε το σημερινό σαν να μην έγινε. Πάμε για το επόμενο δυνατό παιχνίδι!!!

Με πίστη και δύναμη!!!

                                                                                                                       Αριστοτέλης Δεληγιάννης

Τα δεκάλεπτα: 24-17, 57-27, 71-42, 95-54

Αρμάνι Μιλάνο (Ρέπεσα): ΜακΛιν 6, Λαφαγέτ 12 (2), Τζεντίλε 13 (1), Αμάτο, Τσερέλα 7 (1), Μάτσβαν 16, Μάγκρο 2, Τσιντσιαρίνι 6 (1), Τζένκινς 12 (2), Μπάρατς 10, Σιμόν 11 (1)

ΑΡΗΣ (Πρίφτης): Ξανθόπουλος, Πελεκάνος, Τσούπκοβιτς, Ουάιτ 10 (1), Ουότερς 12 (1), Ζάρας, Χάγκινς 4, Κοέν 5, Μούρτος 4, Σίμτσακ 9, ΜακΝιλ 10 (2)

0 Comments:

Δημοσίευση σχολίου

Από το Blogger.

Copyright © / ARIS 1914

Template by : Urang-kurai / powered by :blogger