Είχα εκφράσει την άποψη προ ημερών και αμέσως μετά το Χ με τον Παναιτωλικό πως ο ΑΡΗΣ, θα κάνει σεφτέ στις νίκες σε ένα από τα δύο ματς με Πανιώνιο και Βέροια.
Δεν με διέψευσαν οι παίκτες του Θεού του πολέμου, αφού στάθηκαν επάξια στον αγωνιστικό χώρο, με απόλυτη πειθαρχία, υπομονή, επιμονή και στόχο το καλό αποτέλεσμα.
Το πρώτο ημίχρονο ξεκίνησε αναγνωριστικά όπως πάντα άλλωστε για το επίπεδο της Σούπερ Λιγκα, αν λάβουμε υπόψιν τα ρόστερ και τη δυναμικότητα των ομάδων.
Ο Μιλίνκοβιτς παρέταξε την ομάδα με τετράδα στην άμυνα, δύο κόφτες μπροστά από τα στόπερ, δύο σε θέσεις χαφ-εξτρέμ, μέ έναν επιτελικό μέσο και ένα καθαρό σέντερ φορ, 4-2-3-1!!!
Κατάφερε να πάρει γρήγορα το κέντρο, να ελέγξει το παιχνίδι και να κρατήσει περισσότερη ώρα τη μπάλα στα πόδια. Ήταν σταθερός στην άμυνα, ενώ στον επιθετικό τομέα έλειψε ερκετά η τελική πάσα και η κάθετη μπαλιά. Περισσότερο παιχνίδι έγινε από τα πόδια των Ίμπε και Ουντότζι.
Καλύτερη φάση για την ομάδα ήταν αυτή στο 20' όταν μετά από σουτ του Ουντότζι,
ο αντίπαλος τερματοφύλακας Γιαννακόπουλος έδιωξε σε κόρνερ. Με το 0-0 πήγαν οι δύο ομάδες στα αποδυτήρια.
Μετά την ανάπαυλα οι γηπεδούχοι εκμεταλλεύτηκαν το χώρο που έδωσε ο ΑΡΗΣ, στο γήπεδο με συνέπεια να οπισθοχωρήσει και να έχει παθητικό ρόλο. Έπαιξε με ξαφνικές αντεπιθέσεις, σε μία από τις οποίες ο Ίμπεχ στο 55' έχασε κλασσική ευκαιρία να ανοίξει το σκορ.
Στην κόντρα ο Πανιώνιος κατάφερε να πετύχει το γκολ σ' ένα κενό που δημιουργήθηκε, μετά την απόκρουση του Διούδη σε πρώτο χρόνο μετά από σουτ του Κολοβού, ο Καμπάνταης βρέθηκε μόνος του στο δεύτερο δοκάρι στέλνοντας τη μπάλα στα δίχτυα με σχετική ευκολία.
Εφτά λεπτά πέρασαν για την αντίδραση του ΑΡΗ, ο οποίος ισοφάρισε μετά από κόρνερ και κεφαλιά ψαράκι του Αγκάνθο από τη μικρή περιοχή. Δύο λεπτά μετά τη σέντρα ο Τσουμάνης αποβλήθηκε μετά από ηλίθιο φάουλ στη γραμμή του κέντρου, δεχόμενος έτσι τη δεύτερη κίτρινη και την κόκκινη κάρτα.
Για να καλυφθεί το αριστερό άκρο της άμυνας έγινε η εσωτερική αλλαγή και
ο Ηρακλής οπισθοχώρησε σε θέση μπακ.
Με 10 παίκτες οι κίτρινοι πρόσεξαν λίγο παραπάνω την πρώτη μπαλιά από τον αντίπαλο, στην αμυντική του γραμμή "έδεσε" και κράτησε τους αντίπαλους επιθετικούς.
Το λογικό ήταν να συνεχιστεί το κόντρα παιχνίδι αφού η άμυνα των "κυανέρυθρων" όντας αρκετά αργή, δεν μπορούσε να ακολουθήσει τους Αγκάνθο, Ουντότζι.
Σ' ένα καθοριστικό κόψιμο του Οικονομόπουλου στο 79' στον κύκλο του κέντρου, ο Ουντότζι επωφελήθηκε, κατέβασε τη μπάλα ως την περιοχή, σούταρε ψιλοκρεμαστά βλέποντας έξω τον τερματοφύλακα και στέλνοντας τελικά τη μπάλα στο αριστερό παραθυράκι του.
Στη συνέχεια προσπάθησε να κρατήσει τη μπάλα για να κερδίσει χρόνο.
Ο Σταυρόπουλος μπήκε αλλαγή για να υπάρχουν μέσα τα γρήγορα φρέσκα πόδια, μπήκε και ο Καρασαλίδης μετά από τον τραυματισμό του Ηρακλή και το ματς πήγε έτσι μέχρι τέλους. Ο Πανιώνιος πίεσε αλλά ο ΑΡΗΣ, άντεξε.
Σε γενικές γραμμές ήταν ένα παιχνίδι μέτριο, με λίγες σχετικά φάσεις. Σ' ένα μοιρασμένο παιχνίδι όπως αυτό, δύσκολα μπορεί κάποιος να πει ποιος ήταν καλύτερος. Απλά ο ΑΡΗΣ, είχε το πείσμα να πάρει μία παλικαρίσια, επαγγελματική νίκη, αφού είχε μείνει και με 10 παίκτες. Η σκληρή δουλειά πρέπει να συνεχίστεί, υπάρχει ένα 15νθήμερο όπου ο Ζόραν Μιλίνκοβιτς θα έχει την ευκαιρία να δουλέψει σε επιμέρους σημεία, όπως στο γκολ και την τελική πάσα.
Είδαμε επίσης μία ακόμα πραγματικότητα. Όταν υπάρχει το 50-50, η μοιρασμένη εν ολίγοις διαιτησία δεν υπάρχουν νεύρα με συνέπεια να γίνονται αστεία λάθη, ενώ υπάρχει ηρεμία σ' όλο τον αγώνα και από τις δύο ομάδες.
Αριστοτέλης Δεληγιάννης
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου