Η καταστροφική συμπεριφορά συμμοριών. (Συνδέεται με την υποστήριξη ποδοσφαιρικών σωματείων.) Hoοligans, αρχικά ήταν το όνομα Ιρλανδών αγωνιστών. Σήμερα, αυτό το όνομα έχει συνδεθεί με φανατικούς οπαδούς που δε διστάζουν να αναπτύξουν παραβατική συμπεριφορά για την τιμή της ποδοσφαιρικής -ως επί το πλείστον - ομάδας τους. Ο χουλιγκανισμός βρίσκει τις ρίζες του στην Αγγλία, περίπου στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν άνθρωποι που θα χαρακτηρίζονταν σήμερα ‘’ψευτοεπαναστάτες’’, προκαλούσαν αναταραχές με φερόμενο κίνητρο την υποστήριξη αθλητικών συνδέσμων.
Την δεκαετία του 1960 ο χουλιγκανισμός έγινε πολύ πιο σοβαρό πρόβλημα. Αυτό οδήγησε την Κυβέρνηση να απαντήσει σε αυτό το φαινόμενο, με τη κίνηση «1968 Public Order Act», σύμφωνα με την οποία τα δικαστήρια μπορούσαν να απαγορεύσουν την είσοδο αυτών των ατόμων στους αγωνιστικούς χώρους.
Βασική σελίδα στην ιστορία του χουλιγκανισμού θεωρείται η μακροχρόνια αντιπαλότητα μεταξύ των Άγγλων και των Γερμανών οπαδών, η οποία κορυφώνεται στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Σταθμοί στην ιστορία του χουλιγκανισμού , καταγράφονται τα επεισόδια, στο Χέιζελ των Βρυξελλών το 1985 για τον τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητών, που είχε ως αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο 39 οπαδών, αλλά και στο Χίλσμπορο το 1989, με θύματα 96 ψυχές.
Οι χούλιγκαν εκπροσωπούν τη φήμη της ομάδας τους με οποιοδήποτε τίμημα και μέσο, ακόμη και με τη χρήση βίας. Δεν είναι δυνατός ο εντοπισμός των κινήτρων τους, διότι αποτελούν ένα ευρύ φάσμα ατόμων από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις και διαφορετικούς λόγους ανάμειξης. Σ’ αυτό το φαινόμενο τα κίνητρα του καθενός είναι απολύτως προσωπικά και οι καταστάσεις της ζωής του οι οποίες διαμορφώνουν την ιδιοσυγκρασία του και καταλήγουν στον μοναδικό γι’ αυτούς αν και «κίβδηλο» τρόπο εκτόνωσης , τον χουλιγκανισμό. Έτσι διαφαίνεται ότι τα άτομα που υποστηρίζουν αυτή την ιδεολογία προωθούν και την επικοινωνία μεταξύ τους αν και το κάνουν με λάθος τρόπο καθώς ο χουλιγκανισμός αποτελεί «πληγή» για τον αθλητισμό.
Αξίζει να σημειωθεί πως το μεγαλύτερο ποσοστό των χούλιγκαν κυμαίνεται στις εφηβικές ηλικίες, οι οποίες επηρεασμένες και προσηλυτισμένες από τους προκατόχους τους, καθοδηγούνται και οργανώνονται από αυτούς. Ίσως το νεαρό της ηλικίας τους να μην τους επιτρέπει να δουν καθαρά την ανούσια καταστροφή που προκαλούν και μάλιστα χωρίς αυτό να βοηθά ή να τιμά την ομάδα που υποστηρίζουν, αλλά αντίθετα να την προσβάλλουν. Επηρεασμένοι λοιπόν οι νεαροί και γεμάτοι πάθος για επανάσταση, αδιαφορούν για το γεγονός ότι γίνονται πιόνια σε μια μάχη χωρίς νόημα, αλλά και παράλληλα εγκληματίες και υβριστές του αθλητισμού, αλλά και της ιδεολογίας του! Πάνω απ’ όλα όμως αδυνατούν να κατανοήσουν ότι γίνονται καταπατητές της ελευθερίας της γνώμης και της δημοκρατικής έκφρασης της!
Ο φανατισμός και η λογοκρισία μετά της βίας δεν μπορεί να δικαιολογήσει το έγκλημα, απέναντι στην ανθρώπινη φύση αλλά και στον αθλητισμό. Η ιστορία περίτρανα απέδειξε πως ο χουλιγκανισμός αμαυρώνει τις σελίδες του αθλητισμού καθώς και της ελευθερίας. Όλα αυτά τα θλιβερά γεγονότα μπορούν να γίνουν ένας φάρος αλλαγής για όλους εμάς τους ΦΙΛΑΘΛΟΥΣ, αφαιρώντας από τον αθλητισμό αυτή την παρατονία που μαστίζει ακόμα και την τιμή των ομάδων.