Οι λόγοι στην αρχή ήταν καθαρά γεωπολιτικοί.
Η πρωτεύουσα Μαδρίτη είχε τη Ρεάλ,ενώ η Βαρκελώνη,πρωτεύουσα της αντικαθεστωτικής Καταλονίας την Μπαρτσελόνα.
Οι Καταλανοί θεωρούν τους εαυτούς τους αυτόνομους.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η κόντρα των δύο ομάδων να οφείλεται στην προσπάθεια της Καταλονίας να αυτονομηθεί.
Η Μαδρίτη ήταν η πόλη της βασιλικής οικογένειας και η Ρεάλ αντιπροσώπευε την δύναμη της παραδοσιακής Ισπανίας.
Το ποδοσφαιρικό παιχνίδι ανάμεσα στις δύο ομάδες ήταν απλώς η αφορμή για να εκδηλωθεί η μεγάλη κόντρα ανάμεσα σε Μαδρίτη και Βαρκελώνη.
Ο Σερ Μπόμπι Ρόμπσον κατά την διάρκεια της θητείας του στον πάγκο της Μπαρτσελόνα είχε δηλώσει για το el clasico.
«Ρίξε μέσα όλη την ιστορία,την πολιτική και το κλίμα που δημιουργούν τα μέσα ενημέρωσης και έχεις το τέλειο εκρηκτικό μείγμα».
Η κόντρα μεταξύ των δύο ομάδων γιγαντώθηκε και υπάρχει έως σήμερα με την έναρξη του Ισπανικού Εμφυλίου.
Στις αρχές του εμφυλίου,τα στρατεύματα του Φράνκο εκτέλεσαν τον πρόεδρο της Μπαρτσελόνα,Τζοσέπ Σινιόλ,ο οποίος ήταν μέλος του αυτόνομου καταλανικού συμβουλίου.
Την περίοδο του εμφυλίου,οι οπαδοί της Μπαρτσελόνα αποκαλούσαν τους οπαδούς της Ρεάλ ρουφιάνους,ενώ οι οπαδοί των «μερένχες» αποκαλούσαν τους αντιπάλους τους κομπλεξικούς και ψευτοεπαναστάτες.
Ο Φράνκο έδειξε από την αρχή της δικτατορίας του πόσο ένθερμος υποστηρικτής της Ρεάλ ήταν,γεγονός που μεγάλωνε ακόμη περισσότερο το μίσος των οπαδών της Μπαρτσελόνα τόσο προς τον Φράνκο,όσο και προς την Ρεάλ.
Κατά την περίοδο του Φράνκο,η Ρεάλ Μαδρίτης κατέκτησε δέκα πρωταθλήματα,ενώ η Μπαρτσελόνα οκτώ.
Από το 1939 έως το 1953 η Ρεάλ δεν πήρε κανένα πρωτάθλημα,ενώ μέσα σε 22 χρόνια κατέκτησε δέκα.
Χωρίς να αμφισβητηθεί η δυναμική της Ρεάλ,επί των ημερών του Φράνκο η «βασίλισσα» αποκτά τεράστια δύναμη παγκοσμίως,κατακτώντας τίτλους και τα μεγαλύτερα αστέρια της εποχής.
Όλα αυτά εις βάρος του αντίπαλου δέους,της Μπαρτσελόνα.
Το ποτήρι της έχθρας ξεχείλισε με την υπόθεση της μεταγραφής του Αλφρέντο Ντι Στέφανο.
Ο Αργεντινός σταρ της εποχής πήγε στην Ισπανία για λογαριασμό της Μπαρτσελόνα,όμως δεν αγωνίστηκε ποτέ στους Καταλανούς.
Εκείνη την περίοδο η Μπαρτσελόνα κρατούσε τα σκήπτρα στο ισπανικό ποδόσφαιρο και η συγκεκριμένη μεταγραφή θα αποτελούσε μία νίκη των Μπλαουγκράνα κατά του Φράνκο και της Ρεάλ.
Μετά από εντολή του Φράνκο απαγορεύτηκαν όλες οι μεταγραφές παικτών από την αγορά του εξωτερικού.
Εφευρέθηκε ένας νόμος που επέβαλε στην Μπαρτσελόνα να δανείζει συνεχώς τον παίκτη στη Ρεάλ,έτσι ώστε να αγωνίζεται μία χρονιά στον ένα σύλλογο και μία στον άλλο.
Η Μπαρτσελόνα δεν το δέχτηκε,καθώς το θεώρησε γελοίο.
Ο Φράνκο παρενέβη και με προεδρικό διάταγμα ο παίκτης κατέληξε στην Ρεάλ.
Ο Ντι Στέφανο αναδείχθηκε σ’ έναν από τους μεγαλύτερους αστέρες της Ρεάλ και έγινε ο ηγέτης της ομάδας που κατέκτησε πέντε συνεχόμενα Κύπελλα Πρωταθλητριών.
Βλέποντας την κατάσταση που επικρατούσε στη χώρα,οι αδικημένοι Καταλανοί έβγαλαν ένα σύνθημα,το οποίο συνοδεύει τον σύλλογο μέχρι σήμερα.
«Mes Que un club», που σημαίνει «περισσότερο από ένας σύλλογος»,θέλοντας να τονίσουν τις δημοκρατικές διαδικασίες που επικρατούν στην Μπαρτσελόνα.
Πλέον σε κάθε παιχνίδι ανάμεσα στις δύο ομάδες στο «Καμπ Νου»,υπάρχει ένα πανό γραμμένο και στα αγγλικά που αναφέρει «η Καταλονία δεν είναι Ισπανία».
Η εκδίκηση λένε πως είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο και αυτό έγινε στην περίπτωση της μεταγραφής του Γιόχαν Κρόιφ.
Ο «Ιπτάμενος Ολλανδός» είχε κλείσει σχεδόν στη Ρεάλ Μαδρίτης,όμως αγωνίστηκε τελικά στη μισητή της αντίπαλο.
Ο Κρόιφ έλαβε μέρος σε τρία αξέχαστα παιχνίδια,που χαράχτηκαν στη μνήμη των οπαδών και των δύο ομάδων.
Ο Κρόιφ αποκτήθηκε από την Μπαρτσελόνα τη σεζόν 1973-1974.
Οι Μπλαουγκράνα είχαν ξεκινήσει άσχημα το πρωτάθλημα,όμως ο «Ιπτάμενος Ολλανδός» έδειξε τα πλούσια προσόντα
του μέσα στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» και με καταπληκτική εμφάνιση,βοήθησε τα μέγιστα ώστε η ομάδα του να συντρίψει τη Ρεάλ με 5-0.
Αυτή είναι και η μεγαλύτερη εντός έδρας ήττα της «βασίλισσας» στα ντέρμπι με την Μπαρτσελόνα.
Τη σεζόν 1993-1994 η Μπαρτσελόνα με τον Κρόιφ στον πάγκο της κυριαρχούσε και η νίκη στο el clasico απέναντι στην Ρεάλ έδειχνε να είναι εύκολη υπόθεση.
Αυτό αποδείχτηκε και στον αγωνιστικό χώρο,με τους «μπλαουγκράνα» να διαλύουν με 5-0 τους «μερένχες» στο «Καμπ Νου»,με τον Ρομάριο να πετυχαίνει χατ τρικ.
Η εκδίκηση δεν άργησε να έρθει για την Ρεάλ,η οποία την επόμενη χρονιά συνέτριψε με το ίδιο σκορ την Μπαρτσελόνα στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου»,με πρωταγωνιστή τον Ζαμοράνο που πέτυχε χατ τρικ.
Η μετακίνηση του Λουίς Φίγκο από την Μπαρτσελόνα στη Ρεάλ προκάλεσε τον θυμό και θύμισε στους Μπλαουγκράνα το ξεχασμένο μίσος τους για τους Μερένχες.
Ο Φίγκο αποτελούσε για τους οπαδούς των «Μπλαουγκράνα» ίνδαλμα και όταν πήγε στη «βασίλισσα» έγινε «Ιούδας»,μια και προτίμησε τα λεφτά που του πρόσφερε η Ρεάλ.
Το Νοέμβριο του 2000 ο Πορτογάλος επισκέφτηκε για πρώτη φορά την παλιά του ομάδα στο «Καμπ Νου».
Ο τρόπος με τον οποίο τον υποδέχτηκαν οι οπαδοί της Μπαρτσελόνα ήταν ανάλογος,με το καλωσόρισμα ενός προδότη.
Αν και ο Φίγκο φαινομενικά δεν έδειξε να επηρεάζεται από τις εκκωφαντικές φωνές εναντίον του,συνεχίζοντας ατάραχος να εκτελεί τις στημένες φάσεις της ομάδας του,ουσιαστικά ήταν σκιά του εαυτού του και η Ρεάλ ηττήθηκε με 2-0.
Σαν σουβενίρ πήρε κι ένα μπουκάλι ουίσκι που του πέταξαν οι οπαδοί των Καταλανών.
Την επόμενη χρονιά,του πέταξαν μια γουρουνοκεφαλή,ώσπου τελικώς συνήθιζαν οι οπαδοί της Μπάρτσελόνα να βλέπουν τον Φίγκο αγωνιζόμενο με την φανέλα της Ρεάλ και ηρέμησαν.
Αυτή τη στιγμή η Ρεάλ έχει τον καλύτερο ποδοσφαιριστή για το 2009 Κριστιάνο Ρονάλντο ενώ η Μπαρτσελόνα τον καλύτερο παίκτη για το 2010 Λιονέλ Μέσσι όπου μπορούν να καθορίσουν ολόκληρους τίτλους.
Χωρίς καμία αμφιβολία και οι 2 ομάδες αποτελούν την παγκόσμια αφρόκρεμα του ποδοσφαίρου.
Αναμφίβολα,η κόντρα μεταξύ των δύο ομάδων δε θα σβήσει ποτέ.
Αν και οι συνθήκες έχουν αλλάξει πλέον και εξαιτίας και της παγκοσμιοποίησης μπορεί να βρει ο κάθε τουρίστας αντικείμενα της μισητής αντιπάλου σε Μαδρίτη και Βαρκελώνη αντίστοιχα,τίποτα δεν μπορεί να κάμψει το μίσος που τρέφουν οι οπαδοί
της μίας ομάδας για την άλλη.
Το «el clasico» πάντα κρίνει τον τίτλο στο Ισπανικό πρωτάθλημα.
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου