Σύμφωνα, λοιπόν, με την έρευνα του Ούλριχ Ρόζαρ που μελέτησε 483 ποδοσφαιριστές της σεζόν 2007-08, οι πιο – αντικειμενικά – άσχημοι παίκτες έχουν καλύτερη απόδοση στο γήπεδο από τους ωραίους συναδέλφους τους.
Ομάδα εργασίας του Πανεπιστημίου του Ντίσελντορφ, υπό τις οδηγίες του κοινωνιολόγου, έλαβε πρώτα υπόψη της την εξωτερική εμφάνιση των ποδοσφαιριστών, σύμφωνα με τα αντικειμενικά κριτήρια ομορφιάς όπως έχουν προκύψει από έρευνες και στη συνέχεια τα συνέκρινε με την απόδοσή τους στο γήπεδο.
Τα στατιστικά στοιχεία που έλαβε υπόψη της η έρευνα με τίτλο «Εξωτερική ομορφιά και ατομική επίδοση» ήταν ο αριθμός των γκολ, η συμμετοχή στις φάσεις και οι επιδόσεις του παίκτη με τη μπάλα στα πόδια.
Αυτός που συγκέντρωσε το μεγαλύτερο ποσοστό βάσει των συγκεκριμένων παραμέτρων ήταν ο Φρανκ Ριμπερί, ο οποίος φημίζεται για πολλά, αλλά όχι και για την εξωτερική του εμφάνιση.
Ο άσος της Μπάγερν Μονάχου κατετάγη 480ός στη λίστα των 483 ποδοσφαιριστών με κριτήριο την ομορφιά, αλλά αποδείχθηκε ο πιο ταλαντούχος.
Αντίθετα, οι Μάρκους Ντάουν, Άνταμ Μπόντζεκ και Μάρκους Νόιμαϊρ, που βρέθηκαν στις πρώτες θέσεις, δεν κατάφεραν να αποτρέψουν τον υποβιβασμό της Ντούισμπουργκ.
«Αυτός που είναι εξωτερικά όμορφος δεν χρειάζεται να προσπαθήσει πολύ για να δώσει μια θετική εικόνα. Ο παίκτης σκέφτεται: είμαι ωραίος, δεν χρειάζεται να πιεστώ και πολύ», εξηγεί ο κοινωνιολόγος.
Όπως σημειώνεται, οι θεατές συσχετίζουν την εξωτερική ομορφιά των ποδοσφαιριστών με την πειθαρχία και τη δημιουργικότητα, αλλά αυτό δεν αποδεικνύεται πάντα εντός αγωνιστικού χώρου.
Ο Ρόζαρ θέλει τώρα να κάνει την ίδια έρευνα και για τους παίκτες του χάντμπολ για να δει αν τα ίδια συμπεράσματα μπορούν να βγουν και για τους συμμετέχοντες σε λιγότερο δημοφιλή αθλήματα.
Αργότερα, θα προσπαθήσει να επεκτείνει τη μελέτη του και στον γενικότερο χώρο εργασίας, για να διαπιστώσει αν όντως τελικά οι θεωρητικά άσχημοι είναι πιο… ωραίοι στη δουλειά τους!
othersidefootball.com
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου