Όσα χρόνια και αν περάσουν η 1η Μαΐου
πάντα θα θυμίζει στους φίλους του μηχανοκίνητου αθλητισμού το χαμό του
Άιρτον Σένα ντα Σίλβα.
Ενός οδηγού θρύλου, που από τα τέσσερά του χρόνια
όταν και οδήγησε για πρώτη φορά καρτ, τίποτα δεν έδειχνε ικανό να τον
σταματήσει.
Εκτός ίσως από τον τσιμεντένιο τοίχο στη στροφή Ταμπουρέλο
στην πίστα του Σαν Μαρίνο. Εκεί δηλαδή που κατέληξε την Πρωτομαγιά του
1994 η WILLIAMS του 34χρονου τότε Σένα.
Η είδηση του θανάτου του Βραζιλιάνου
πάγωσε ολόκληρο τον κόσμο. Δεν ήταν μάλιστα λίγοι αυτοί που τότε
ανακάλυψαν τη Φόρμουλα-1. Για τον ίδιο όμως ίσως να ήταν και
μια...φυσιολογική εξέλιξη.
Άλλωστε λίγους μήνες πριν είχε δηλώσει ότι αν
ποτέ είχε σοβαρό τραυματισμό που θα του στοίχιζε τη ζωή, θα ήθελε να
γίνει χωρίς να το καταλάβει. Δεν θα ήθελε σε καμία περίπτωση να ζήσει
τραυματίας.
Γιατί του άρεσε να ζει πολύ έντονα και ολοκληρωτικά. Όπως
δηλαδή οδηγούσε. Και ήξερε ότι συχνά κινούταν πέρα από τα όρια. Αλλά
αυτό τον έκανε ξεχωριστό στα δέκα χρόνια που έδινε τις δικές του
παραστάσεις στη Φόρμουλα-1.
Στο διάστημα αυτό έλαβε μέρος σε 162
αγώνες με TOLEMAN, LOTUS, McLAREN και WILLIAMS, πετυχαίνοντας 41 νίκες,
ανεβαίνοντας 80 φορές στο βάθρο και κερδίζοντας τρία παγκόσμια
πρωταθλήματα.Το 1988, το 1990 και το 1991.
Πέρα από όλα αυτά όμως ο Άιρτον Σένα
αγαπήθηκε γιατί ήταν ένας διαφορετικός άνθρωπος. Ένας άνθρωπος που κάθε
φορά που καθόταν στο μονοθέσιό του, μοναδικό στόχο είχε να κερδίσει. Και
όχι να ζήσει.
πηγή : pro.com.gr
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου