O Super-3 μέσα από το επίσημο site του αναλύει τα διοικητικά και τη μέχρι τώρα πορεία του Άρη στο φετινό πρωτάθλημα ενώ εφιστά "εγρύγορση" εν όψει της συνέχειας.

Η διακοπή του πρωταθλήματος και η σύγκληση της Γενικής Συνέλευσης της ΚΜΑ ήταν δυο γεγονότα που έστρεψαν την προσοχή του κόσμου μας σε εξωαγωνιστικά ζητήματα, και δικαιολογημένα, καθώς η σημασία που ΄χε η τελευταία, για το μέλλον της Π.Α.Ε ΑΡΗΣ, ήταν καθοριστική.

Αναλωθήκαμε, την προηγούμενη εβδομάδα, σε διοικητικά θέματα και οφείλουμε, άμεσα και ενόψει του αγώνα που ακολουθεί, να επικεντρωθούμε εκ νέου, στο πρωτάθλημα και στους στόχους μας σ’ αυτό.

Έχουν απομείνει 8 αγωνιστικές, ο ΑΡΗΣ έχει ένα πλεονέκτημα τις 5 απ’ αυτές να τις έχει εντός έδρας και το αγωνιστικό τμήμα έχει καθήκον και υποχρέωση να κάνει τα πάντα ώστε να μην υπάρξει ούτε ένας ακόμα χαμένος βαθμός στους αγώνες που θ’ ακολουθήσουν καθώς δυστυχώς και φέτος, ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ παρέμεινε «πιστός» στην κακή «συνήθεια» να μην εκμεταλλεύεται τον παράγοντα «έδρα».

Στους 10 αγώνες που έδωσε η ομάδα μας στο Κλεάνθης Βικελίδης έχει 14 (!) χαμένους βαθμούς, μοιραία χάνοντας έδαφος και στη βαθμολογία, αδυνατώντας ν` αξιοποιήσει το γήπεδο στο οποίο κατά γενική ομολογία γίνεται η καλύτερη «κερκίδα» στη χώρα.

Είναι ένα «παράπονο» που εκφράζουμε προς όλους όσους βρέθηκαν ή βρίσκονται στο αγωνιστικό τμήμα, ένα «παράπονο» συνοδευόμενο κι από έντονο εκνευρισμό. Η νίκη μάς ενδιαφέρει ανεξαρτήτως αν ο ΑΡΗΣ είναι γηπεδούχος ή φιλοξενούμενος, αλλά ασφαλώς κι όταν μέσα στο σπίτι σου δεν κερδίζεις η πίκρα και ο θυμός είναι μεγαλύτερος.

Η κατάσταση (όσον αφορά τη συγκομιδή βαθμών εντός έδρας) βελτιώθηκε τον τελευταίο καιρό και η ομάδα κατέκτησε νίκες, αλλά είχαν χαθεί τόσοι πολλοί βαθμοί στο ξεκίνημα που και ο παραμικρός χαμένος βαθμός πλέον μας κοστίζει ακριβά. Όπως ακριβώς συνέβη στον τελευταίο εντός έδρας αγώνα με τον Εργοτέλη που χάθηκαν, αδικαιολόγητα, πολύτιμοι βαθμοί για τη συνέχεια.

Ό,τι «γράφει», δεν «ξεγράφει» και οι αναδρομές ούτε ωφελούν, ούτε αλλάζουν όσα έγιναν, αλλά αποτελούν μάθημα για το μέλλον προς αποφυγή των ίδιων λαθών. Η βάση για να ΄χεις σταθερή πορεία στο πρωτάθλημα είναι η αξιοποίηση της έδρας. Στους 5 αγώνες μέχρι τη λήξη της κανονικής περιόδου, έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα, δε χωράει διαφοροποίηση στο γινόμενο.

15 βαθμοί είναι απαραίτητοι προκειμένου να βρεθούμε εντός play offs και να διεκδικήσουμε εκεί μεγαλύτερους στόχους. Αυτή είναι η απαίτησή μας απ’ την ομάδα. Το σερί νικών μέσα στο «Κλεάνθης Βικελίδης» που σε συνδυασμό με επιτυχίες στους εκτός έδρας αγώνες θα μας οδηγήσουν στον εναπομείναντα, για φέτος, στόχο, τον ελάχιστο αποδεκτό, για να μην θεωρηθεί η χρονιά αποτυχημένη.

Εδώ και δυο μήνες, είναι πολύ φανερό, έστω και καθυστερημένα, ότι βλέπουμε τον ΑΡΗ που προσδοκούσαμε στην αρχή αυτού του πρωταθλήματος. Σε 8 αγωνιστικές είναι αήττητος και συγκέντρωσε 16 βαθμούς, πορεία πρωταθλητισμού, με λίγα λόγια.

Όταν όμως έχεις πραγματοποιήσει μια τόσο απογοητευτική πορεία, στις 14 αγωνιστικές που προηγήθηκαν, τρέχεις και δεν φτάνεις και δεν σου αρκεί ούτε η πορεία πρωταθλητισμού, αλλά να κατακτήσεις το πρωτάθλημα βαθμών στους αγώνες που υπολείπονται.

Σε πολλούς η φετινή χρονιά θυμίζει την περσινή, με τον παρατεταμένο λήθαργο και την προσπάθεια να καλυφθεί το χαμένο έδαφος στον δεύτερο γύρο, εκεί που οι ομάδες, στο ελληνικό πρωτάθλημα, παρουσιάζουν «περίεργες» συμπεριφορές. Άλλες αδιάφορες, άλλες ενταγμένες σ’ ένα σύστημα διαπλοκής, έχουν αυξομειώσεις στην ένταση και στο ενδιαφέρον που επιδεικνύουν αναλόγως του αντιπάλου που έχουν να αντιμετωπίσουν κι ο ΑΡΗΣ ως «ξένος» προς όλα αυτά, θα πρέπει να δώσει 8 «τελικούς» και κανένα «φιλικό».

Επομένως, η ομάδα οφείλει αγωνιστικά, ψυχολογικά και πνευματικά να δείξει προσήλωση στο μέγιστο βαθμό, ούτως ώστε να αποκομίσει τα μεγαλύτερα δυνατά βαθμολογικά οφέλη από κάθε αγωνιστική υποχρέωσή της.

Το ίδιο πνεύμα μαχητικότητα πρέπει να δείξει κι ο κόσμος της ομάδας κι αναφερόμαστε κυρίως στις κερκίδες, εκτός Θύρας 3, που η εικόνα και η συμμετοχή τους δεν ήταν η ενδεδειγμένη στη φετινή περίοδο. Δικαιολογίες πάντα θα υπάρχουν και θα τις επικαλούνται όσοι αναζητούν καταφύγιο σ’ αυτές, το αποτέλεσμα όμως μετράει κι αυτό η ιστορία καταγράφει.

Η συσπείρωση είναι μια έννοια που εύκολα διατυπώνεται, αλλά δυσκολότερα υλοποιείται. Όπως όλοι μας έχουμε απαιτήσεις, δεν θα πρέπει να λησμονούμε και τις υποχρεώσεις μας. Εκτός κι αν, για μια μερίδα κόσμου, μετράει η «εμπορικότητα» του αντιπάλου ή η σημασία του αγώνα κι αναλόγως αποφασίζουν να προσέλθουν στο γήπεδο.

Νοοτροπίες που δίνουμε μάχες για να εκλείψουν και να «ξεριζωθούν» μιας δια παντός απ’ το σύλλογο και τουλάχιστον οι μελλοντικές γενιές να βρίσκονται μακριά από τέτοιες λογικές που δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα, στο σύλλογο.

«Εμπορικό» αγώνα έχουμε, λοιπόν, την προσεχή αγωνιστική και αναμένουμε και μεγάλη προσέλευση, στο γήπεδο. Η εβδομάδα που ξεκινά θα πρέπει να μας βρει σε «πολεμική» διάθεση, γιατί είναι μια ακόμα «μάχη» στον «πόλεμο» του πρωταθλήματος.

Όσοι «τον έχουν» τον «πόλεμο», να ετοιμάζονται.