Κι αυτό διότι, δεν είναι τόσο βέβαιο ότι μπορεί να αποταθεί στο CAS, αφού πέρυσι η ΕΟΚ φρόντισε να πάρει τα μέτρα της για να οχυρώσει ακόμη περισσότερο τις θέσεις-διαταγές της.
Είναι βέβαιο ότι, τούτη η απόφαση έβαλε ακόμη πιο βαθιά το μαχαίρι στο κορμί του Αρη. Λες και θέλει να τον αποτελειώσει. Ο Άρης πληρώνει τις εγκληματικές πρακτικές ανθρώπων που έχουν το θράσος να (συνεχίζουν να) ασκούν πολιτική, παρά το καταστροφικό πέρασμα τους από τον σύλλογο. Πρόσφεραν (μετρημένες στα δάχτυλα της μιας παλάμης) χαρές και οδήγησαν την ομάδα στη τωρινή κατάσταση απόγνωσης και οικονομικής καταστροφής. Η τοποθέτηση ρητρών στα συμβόλαια συγκεκριμένων παικτών, στοιχειοθετεί ένα από τα μεγαλύτερα διοικητικά και οικονομικά εγκλήματα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου και οδηγεί (ακόμη και) τον υγιή νου σε διάφορες περίεργες σκέψεις και θεωρίες συνομωσίας.
Υπό την έννοια ότι, είναι τουλάχιστον παιδική αφέλεια, σε μια χρονιά όπου γνωρίζεις ότι θα έχεις οικονομικές δυσκολίες, να βάζεις τον εαυτό σου σε ακόμη δυσκολότερη θέση, με την τοποθέτηση ρητρών, με το αστείο αιτιολογικό ότι σε διαφορετική περίπτωση δεν θα μπορούσες να «κλείσεις» τους ποδοσφαιριστές. Αν και δεν είναι καιρός γι' αστεία, χαριτολογώντας μπορούμε να ισχυριστούμε ότι, καλύτερο δώρο στον (εκάστοτε) παίκτη δεν θα μπορούσε να κάνει ούτε ο ατζέντης του, ο οποίος - σε τελική ανάλυση - πληρώνεται και τη προμήθεια.
Εκτός αυτών των εγκληματικών πρακτικών, ο Άρης έχει να αντιμετωπίσει και το καλύτερα οχυρωμένο φρούριο της Ελλάδας. Σε μια περίοδο όπου όλα τα «φρούρια» στη χώρα μας έχουν καταρρεύσει, η ΕΠΟ αποδεικνύει ότι είναι από ατσάλι. Κι όπως είχε πει κάποτε ο νυν υφυπουργός Αθλητισμού, Γιάννης Ιωαννίδης, «όταν χτυπάς το ατσάλι, αυτό γίνεται πιο σκληρό». Τότε βέβαια (. για να ακριβολογούμε, μετά το χαμένο φάιναλ φορ της Σαραγόσα), ο Γιάννης Ιωαννίδης είχε μιλήσει ως προπονητής του Άρη και είχε καυτηριάσει την σκληρή κριτική που είχε ασκηθεί στην τότε μπασκετική ομάδα.
Την Παρασκευή (23/11), δεν ήταν η πρώτη φορά που η Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ αποφάσισε υπέρ του αθλητή, σε δικαστική διαμάχη με τον Άρη. Το έκανε και με την περιβόητη υπόθεση του Κάμπορα. Μόνο που τότε, οι ενδιαφερόμενες πλευρές ήταν περισσότερες από δύο. Ο Άρης εναπόθεσε τις ελπίδες του στο CAS και το τελευταίο δικαίωσε τους «κίτρινους» για έναν και μόνο λόγο: Δεν μπορούσε να αποφασίσει υπέρ του παίκτη, διότι δεν υπήρχαν έγγραφες αποδείξεις των ισχυρισμών του. Πώς είχε αποφασίσει υπέρ του παίκτη η Επιτροπή Εφέσεων; Αυτή η απορία, ακόμη διατηρείται στις σκέψεις όλων όσοι ασχολήθηκαν με το ζήτημα. Στην υπόθεση του Σηφάκη, η συγκεκριμένη επιτροπή, ούτε που μπήκε σε διαδικασία ανάλυσης του σκεπτικού της. Είπε ένα «απορρίπτεται» και τέλος.
Πλέον, δεν είναι βέβαιο ότι οι «κίτρινοι» έχουν τη δυνατότητα, να οδηγήσουν την απόφαση στο CAS. Επί τούτου, η ΕΠΟ πήρε τα μέτρα της. Είναι αυτό που λένε. «έπαθε κι έμαθε». Για να διατηρήσει τον τίτλο του απόλυτου άρχοντα στο. χωριό μας, άλλαξαν τη νομοθεσία όταν πρόκειται για δικαστική διαφορά μεταξύ Ελλήνων. Και είναι τόσο καλά οχυρωμένη η ΕΠΟ που. Ούτε η Τρόικα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το ΔΝΤ αλλά και ο Θεός ο ίδιος μπορεί να τη κερδίσει. Τύφλα να' χει η Μέρκελ.
Με την ΕΠΟ, ο Άρης ουδέποτε είχε καλές σχέσεις. Τυπικές, θα τις χαρακτηρίζαμε. Και «κακές» με τον εκάστοτε πρόεδρο της ομοσπονδίας. Για την ομοσπονδία, η πρόθεση του Αρη να υπαχθεί στο άρθρο 99 είναι. casus belli. Αιτία πολέμου δηλαδή. Βέβαια, για κάθε «πόλεμο» χρειάζεται μια αιτία, αλλά και μια αφορμή. Ενδεχομένως στην ΕΠΟ να εκτιμούν ότι πιθανή υπαγωγή της ΠΑΕ Άρης στο άρθρο 99 θα στοιχειοθετήσει ισχυρό χτύπημα στο αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου. (Θα πείτε). «Για ποιο αυτοδιοίκητο μιλάμε; Το καλοκαίρι, τα πάντα ήταν προϊόντα πολιτικών αποφάσεων. Η διατήρηση των οικονομικά κατεστραμμένων ομάδων στη Σούπερλίγκα, η αναδιάρθρωση των πρωταθλημάτων κλπ.». ΕΠΟ είναι, αποφάσισε να μην ξαναδεχθεί άλλη παρέμβαση, εξάλλου τα καλοκαιρινά, δεν της άρεσαν καθόλου. Πέρασαν επειδή η ΕΠΟ ήταν σε προεκλογική περίοδο. Σε τελική ανάλυση, ποια ομοσπονδία έχει πρόθεση συνεργασίας με τη Πολιτεία, μετά την απόφαση συντριπτικής μείωσης των προϋπολογισμών; Καμία.
Σχετικά με το άρθρο 99, ακούγονται και πολλές χαζομάρες. Είναι αναγκαίο να σημειωθεί ότι πρόκειται για πτωχευτικό άρθρο υπέρ των εταιριών, με μια σημαντική διαφορά. Δεν βάζεις λουκέτο. Οι πιστωτές εισπράττουν σε βάθος 4ετίας το 60%-70% των οφειλόμενων, ενώ το Κράτος παίρνει τα χρήματά του μέχρι τελευταίας δεκάρας.
Ακόμη κι αν ο Άρης υπαχθεί στο άρθρο 99, δεν είναι βέβαιο ότι θα αποφύγει το τελειωτικό χτύπημα. Μεσολαβεί μια περίοδος χάριτος (σ. σ. στη διάρκεια της οποίας ολοκληρώνεται ο κύκλος των διαπραγματεύσεων-διακανονισμών) και στη συνέχεια ακολουθεί αυτή της κρίσης. Αν για παράδειγμα δεν πληρωθεί ένας πιστωτής τη προκαθορισμένη ημερομηνία και προχωρήσει σε καταγγελία, αυτομάτως η εταιρία «τελειώνει».
Αν η ΠΑΕ Άρης δεν υπαχθεί στο άρθρο 99, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα πτωχεύσει. Εκτός κι αν εμφανιστεί ο από μηχανής θεός και αναλάβει να πληρώσει αυτά τα 25-30 εκατομμύρια ευρώ που οφείλονται. Επειδή όμως, ήρωες δεν βρίσκονται σήμερα, εκτός κι αν κρύβονται άλλα συμφέροντα, ο Άρης δύσκολα θα αποφύγει τη διάλυση. Τι θα γίνει με τα χρήματα των πιστωτών; «Τι θα συνέφερε αυτούς που έχουνε δεδουλευμένα. Να μην πάρουν καθόλου χρήματα εάν πτωχεύσει η ΠΑΕ ή να πάρουν ένα μεγάλο ποσό από τα δεδουλευμένα τους;»
Αυτό που είπε ο Στάθης Τσομίδης (ένας εκ των νομικών εκπροσώπων του Άρης), είναι η απόλυτη αλήθεια, με μια σημείωση. Αν ο Άρης πτωχεύσει, θα διαλυθεί και η εταιρία με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
sport.gr
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου