Η ώρα είναι 23.13Όλοι έχουν μαζευτεί στα σπίτια με τις οικογένειες τους ή φίλους να γιορτάσουν τη Πρωτοχρονιά...
Μετράνε αντίστροφα,κοιτάζοντας κάθε λίγο το ρολόι.
Η ανυπομονησία είναι μεγάλη...
Όλοι περιμένουν την αλλαγή του χρόνου,ελπίζοντας ότι η χρονιά που θα μπεί σε λίγα λεπτά να είναι καλύτερη,πιο όμορφη σε σχέση με τη προηγούμενη.
Τραπέζια θα 'χουν στρωθεί στα περισσότερα σπίτια,με φαγητά και άφθονο ποτό για την υποδοχή του 2012.
Ζεστή ατμόσφαιρα,γλέντι,χαρούμενα πρόσωπα,προσμονή,εορταστική μουσική να διαχέει το περιβάλλον.
Αυτά φαντάζομαι ότι θα συμβαίνουν.
Οι άνθρωποι θα έχουν εφοδιευτεί με ό,τι απαραίτητο υπάρχει για να νιώσουν όμορφα,να περάσουν καλά.
Η ώρα έχει πάει 23.24
Τα λεπτά περνάνε σαν νεράκι.
Μόνος στο σπίτι,περιμένω την έλευση του καινούργιου χρόνου χωρίς παρέα,χωρίς την οικογένεια κοντά μου,χωρίς τη ζεστασιά δικών μου ανθρώπων,χωρίς την εορταστική μουσική,χωρίς το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι.
Και όμως...
Νιώθω ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου !!
Αντί για όλα αυτά,η σκέψη μου ταξιδεύει στο πιο γλυκό κομμάτι που μπορεί να γεμίσει τη ψυχή μου.
Ναι,μου λείπει η οικογένεια μου,οι φίλοι μου,όμως υπάρχει και κάτι άλλο,που μπορεί να συμπληρώσει το "κενό" τόσο επάξια,που είναι τόσο πολύτιμο και ανεκτίμητο όσο η οικογένεια,οι φίλοι.
Μόνος,η ώρα έχει πάει 23.43 και το cd player έχει πάρει "φωτιά" με τραγούδια της ΑΡΕΙΑΝΑΡΑΣ που παίζει στη διαπασών,αδιαφορώντας παντελώς αν ενοχλεί ή όχι...
Τραγούδια-ύμνοι της δεκαετίας του 30' ή του 50' που γράφτηκαν μέσα από βιώματα Αρειανής ψυχής και που δε συγκρίνονται με το καλύτερο τραγούδι του κόσμου !!
Έξι λεπτά πρίν αλλάξει ο χρόνος,είπα να τον υποδεχτώ καί με εικόνα της μεγαλύτερης καψούρας.
Αποθηκευμένα βίντεο με τον τελικό του 70' ή του Έπους της Περούτζια ή το "διπλό" της Μαδρίτης...
Μπαμ μπουμ ακούω έξω και το 2012 είχε μπεί...
Εγώ άκουγα τα δικά μου βεγγαλικά...
Στιγμές μαγικές από το "Κλεάνθης Βικελίδης",όπως την υποδοχή της ΑΡΕΙΑΝΑΡΑΣ μου στο παιχνίδι με τη Μπόκα.
Κανένα φαντασμαγορικό σόου πρωτοχρονιάς δε συγκρίνεται,ούτε καν μπορεί να πλησιάσει εκείνες τις απίστευτες στιγμές της 5ης Αυγούστου 2009.
Το "δαχτυλίδι της φωτιάς" με γέμισε τόσο πολύ,όσο κανένα πυροτέχνημα που ακούγονταν από τους δρόμους.
01.20
Όταν ξαφνικά σταμάτησαν τα βεγγαλικά,ταξίδεψα στον πιο σημαντικό -ίσως- αγώνα της σύγχρονης Ιστορίας του ΑΡΗ.
Δε θα μπορούσα να το αμελήσω...
Έκανα τη καρδιά μου πέτρα και έβλεπα και ξαναέβλεπα το γκολ του Βελώνη.
Γέμισα δάκρυα,πως είναι δυνατόν να έχουν καταντήσει έτσι τον ΑΡΗ μου ;;;
(Αναρωτήθηκα).
Πρωτοχρονιά όμως...
Είπα να περάσω στα μεγάλα "γούστα" και ν'αλλάξω μενού...
Τότε που το θρυλικό Αλεξάνδρειο "κόχλαζε" από ζωντάνια,παλμό και δυναμική.
Το πρωτοχρονιάτικο μου πρόγραμμα συνεχίστηκε με τις μοναδικές στιγμές του τεράστιου Νίκου Γκάλη και της παρέας του.
Τα αξέχαστα Final-Four,το "διπλό" μέσα στη Βαρκελώνη,τη ταπείνωση της Τρέισερ,τους μοναδικούς τελικούς με τον ΠΑΟΚ και τα Πρωταθλήματα και Κύπελλα που έρχονταν το ένα μετά το άλλο !!!
Ήμουν τόσο "γεμάτος" ρε μάγκες...
Η ψυχή μου ανάβληζε από περηφάνεια και δέος !!!
Και να σκεφτείτε ότι τα έζησα,ήμουν 15 χρονών τότε...στο τελευταίο πρωτάθλημα του 1991
Για το τελευταίο εγχώριο Κύπελλο στη Λαμία το 2004 ;;
ΑΡΗΣ ΕΙΣΑΙ !!!
Ήθελα όμως να "γεμίσω" και άλλο με πρωτοχρονιάτικο γλέντι γιατί δε μου έφτανε.
Αμέσως κατευθύνθηκα στον τελικό του Τορίνο.
Ήμουν εκεί...
Μαζί με 5.000 άλλους τρελαμένους...
Αφού είδα τον Γιαννάκη να σηκώνει τη κούπα,επόμενος σταθμός ήταν ο τελικός της Προύσας.
Μεγάλη ηδονή πρωτοχρονιάτικα να βλέπεις να μιλάει η ΑΡΕΙΑΝΗ ψυχή,με τον ΑΡΗ να ταπεινώνει τους Τούρκους μέσα στο "σπίτι" τους.
"Μόνο ο ΑΡΗΣ μπορεί να τα κάνει αυτά",σχολίαζε ο Πάρις Καλημερίδης.
Το ουίσκι τελείωνε στο ποτήρι μου και είπα να κάνω μια "αναγόμωση" γιατί εκείνη την ώρα έρχονταν ο ήρωας Ραίσεβιτς να με απογειώσει ακόμα πιο ψηλά,χαρίζοντας μου τον 3ο Ευρωπαικό τίτλο !!
Η ώρα περνούσε,είχε πάει 3
Τα βίντεο διαδέχονταν το ένα μετά το άλλο...
Άφησα όμως τελευταίο το καλύτερο,ήξερα τι έκανα.
Αφιερώματα,αποσπάσματα,σκηνικά που "παίχτηκαν" σε όλα τα γήπεδα της Ευρώπης,στο Ανυπέρβλητο "Κλεάνθης Βικελίδης" ή στο Μεγαλοπρεπές Αλεξάνδρειο,σε "πέταλα" που γράψαν Ιστορία με τη μοναδική παρουσία των οπαδών του ΑΡΗ !!!
Πως είναι δυνατόν να λείπουν τόσα πολλά από χαρές και διακρίσεις και όμως να "γεννάς" συνέχεια οπαδούς ;;;
Πώς είναι δυνατόν να μετακινούνται 30.000 άνθρωποι για έναν αγώνα και μόνο,γράφοντας τη μεγαλύτερη μετακίνηση οπαδών στην Ελλάδα και εκ των μεγαλυτέρων στην Ευρώπη ;;
Δε ξέρω,ούτε μπορώ να καταλάβω τι έχει γίνει με αυτό το φαινόμενο που λέγεται ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΡΗ !!!
Είναι ανεξήγητο !!
Δε γνωρίζω αν το 2012 φέρει κάποιον τίτλο στον Σύλλογο.
Αυτό που ξέρω είναι πώς ό,τι και αν γίνει,θα γραφτούνε και πάλι Χρυσές Σελίδες Αρειανοσύνης με πρωταγωνιστή τον ΛΑΟ του ΑΡΗ !!!
Δε ξέρω για σας,αλλά εγώ με όλα αυτά πέρασα μια υπέροχη Πρωτοχρονιά !!!
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου