Στην εβδομαδιαία εφημερίδα των οργανωμένων οπαδών του Άρη, τον «Super Aris», μίλησε το νέο μεταγραφικό απόκτημα των «κιτρίνων» Μιχάλης Πελεκάνος εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους τον οδήγησαν να επιλέξει τον "Αυτοκράτορα" του Ελληνικού μπάσκετ.
Η συνέντευξη :
«Θα ‘λεγα, ότι όλο το μυστικό ήταν ο τρόπος που με προσέγγισαν κι η διάθεση που επέδειξαν, καθ’ όλη τη διάρκεια των συζητήσεων που κάναμε, ο κόουτς και η διοίκηση της ομάδας. Απ’ τη πρώτη κιόλας επαφή που ‘χα μαζί τους, μου έδειξαν ότι πραγματικά με ήθελαν στην ομάδα κι ότι στήριζαν πολλά απ’ τα πλάνα τους πάνω μου. Κάτι που οπωσδήποτε για κάθε παίκτη είναι πολύ σημαντικό. Αν συνδυάσει κανείς, όλα αυτά, με το όνομα, την ιστορία, τη δυναμική και τον κόσμο του ΆΡΗ, που λειτούργησαν ως επιπλέον κίνητρα θα καταλάβει ότι σε κάθε περίπτωση ήταν μια εύκολη απόφαση…»
Που, όμως, άργησε. Γιατί αυτό…;
«Ναι, καθυστέρησε λίγο, είναι αλήθεια αυτό, αλλά, καθαρά και μόνο, εξαιτίας κάποιων διαδικαστικών θεμάτων που έπρεπε να διευθετηθούν και τίποτα περισσότερο…»
Και μόνο ότι διάλεξες τον ΆΡΗ, ρίχνοντας άκυρο στην καλύτερη, οικονομικά, πρόταση του Παναθηναϊκού, για μας, σημαίνει πολλά.
«Το οικονομικό, φυσικά και είναι, ένας πολύ σοβαρός λόγος, αλλά, δε νομίζω ότι πάντα πρέπει να ‘ναι κι ο κυριότερος για την επιλογή της ομάδας, που θ’ αγωνιστεί ένας παίκτης. Πέραν του τρόπου συμπεριφοράς και προσέγγισης που προανέφερα, καθώς και των όσων αντιπροσωπεύει η ομάδα του ΆΡΗ, για ολόκληρη, τη δική μου γενιά, σημαντικό ρόλο έπαιξε το κλίμα και το project που ήξερα ότι θα ‘βρισκα εδώ. Με τα περισσότερα παιδιά άλλωστε γνωριζόμαστε πολλά χρόνια και το γεγονός ότι όλοι μαζί θα επιχειρήσουμε να χτίσουμε το νέο ΆΡΗ, αναμφίβολα, εμένα μου ακούγεται πολύ συναρπαστικό»
Πέρυσι, τα πήρες όλα. Το μεγαλύτερο κίνητρο, για έναν παίκτη όπως εσένα, μετά από μια τόσο επιτυχημένη χρονιά, αλήθεια, ποίο μπορεί να είναι;
«Μπορεί, πέρυσι, όπως λέτε, να τα πήρα όλα, αλλά, δεν είχα κάτι πολύ σπουδαίο. Που δεν ήταν άλλο, απ’ το χρόνο συμμετοχής που επιθυμούσα. Κάτι, που, πιστέψτε με, κάθε παίκτης θέλει και χρειάζεται να έχει, σ’ οποιαδήποτε ομάδα κι αν αγωνίζεται».
Οι πρώτες σου εντυπώσεις απ’ την ομάδα μας, ποιες είναι; Τι μπορεί να περιμένουμε απ’ αυτήν;
«Απ’ ότι διαπίστωσα, έχουμε ένα κράμα πολύ ικανών παικτών. Και οι πιτσιρικάδες είναι πολύ ταλαντούχοι και με προοπτική, παίκτες και οι Αμερικάνοι δείχνουν ότι θα βοηθήσουν. Όσο για τα άλλα παιδιά, νομίζω, ότι, έχουν αποδείξει τόσα χρόνια την αξία τους στα γήπεδα της Α1. Είμαι σίγουρος, παρά το μεγάλο σοκ που υπεστήκαμε ότι θα παρουσιάσουμε ένα πολύ δυνατό σύνολο, που ο ρόλος του, στο φετινό πρωτάθλημα θα ‘ναι πρωταγωνιστικός».
Επ’ αυτού πάντως, αυτό που συνέβη, πριν λίγες μέρες, στη Κηφισιά, ήταν για όλους μας μια χοντρή σφαλιάρα που, κανείς, δεν την περίμενε. Τι εξήγηση δίνεις εσύ γι” αυτό που έγινε;
«Η αλήθεια είναι ότι, μπήκαμε στο παρκέ, χωρίς να έχουμε τη δύναμη και την ενέργεια που έπρεπε. Κάναμε ένα πολύ κακό ξεκίνημα, δίνοντας στον αντίπαλο το δικαίωμα να πιστέψει στη νίκη…»
Θεωρείς ότι τον υποτιμήσαμε;
«Όχι, δε νομίζω να υπήρξε η οποιαδήποτε τάση υποτίμησης του αντίπαλου. Τη Κηφισιά την γνωρίζαμε, όπως, φυσικά και το γεγονός του αποκλεισμού του Απόλλωνα Πατρών, πριν λίγες μέρες. Απλά, έτυχε, εκείνη τη μέρα να κάνουμε μια πραγματικά πολύ άσχημη εμφάνιση, ένα πάρα πολύ κακό παιχνίδι. Σε καμιά περίπτωση, δεν θέλω να το επικαλεστώ ως δικαιολογία αυτό, (άλλωστε το κύπελλο, ήταν ένας απ’ τους στόχους μας και πιστέψτε με, όλα τα παιδιά το θέλαμε πάρα πολύ) αλλά στον αθλητισμό, το να μη σε πάει απ’ την αρχή ένα παιχνίδι, είναι κάτι που, δυστυχώς, συμβαίνει».
Το συζητήσατε μεταξύ σας; Προσπαθήσατε να βγάλετε μια άκρη;
«Σαφώς και το συζητήσαμε. Όπως σας είπα, θέλαμε πάρα πολύ να περνούσαμε και μας πείραξε πάρα πολύ το γεγονός του αποκλεισμού μας. Πόσο μάλλον μ’ ένα τέτοιο τρόπο… Οι μεγάλες ομάδες, όμως, να ξέρεται, φαίνονται στα δύσκολα. Το ότι έτυχε, σ’ εμάς να περάσουμε, τόσο νωρίς, μια τέτοια κατάσταση, νομίζω θα μας βοηθήσει. Θα δούμε τα λάθη που έγιναν και θα τα διορθώσουμε. Οπωσδήποτε, ήταν ένα πολύ δυνατό χτύπημα ,αλλά, η ομάδα έχει τόσο γερές βάσεις και τόσο δυνατές προσωπικότητες, που είμαι σίγουρος, ότι, έστω και μέσα απ’ αυτή τη κατάσταση, θα βγει πιο δυνατή».
Επειδή ήταν η πρώτη φορά, το θεωρούμε κι εμείς ως ένα ατυχές συμβάν, που σαφώς και απαγορεύεται να υπάρξει ξανά.
«Αυτή είναι κι η αλήθεια. Καταλαβαίνουμε, πόσο πολύ πείραξε τον κόσμο του ΆΡΗ αυτός ο αποκλεισμός, άλλα, τη δεδομένη χρονική περίοδο, τώρα, στα δύσκολα δηλαδή, τον θέλουμε περισσότερο από ποτέ κοντά μας».
Να ‘σαι σίγουρος ότι η στήριξη κι η αγάπη είναι δεδομένη και θα την έχετε, αρκεί, βέβαια, να μην υπάρξουν, ξανά, ανάλογα φαινόμενα που, όσο να ‘ναι, κλονίζουν την εμπιστοσύνη.
«Είμαι πεπεισμένος, ότι επρόκειτο για μια ατυχή συγκυρία και τίποτα περισσότερο που να μπορεί να προκαλέσει ανησυχία. Όσο διάστημα βρίσκομαι εδώ, έχω διαπιστώσει ότι, πραγματικά, γίνεται απ’ όλους, μια πολύ σοβαρή και μεθοδική προσπάθεια, με μακροπρόθεσμο στόχο, την επιστροφή του ΆΡΗ, στη κορυφή. Μια δουλειά που οπωσδήποτε για να φέρει αποτελέσματα, χρειάζεται χρόνος. Απ’ τη μια στιγμή στην άλλη, είναι αδύνατο να κτιστεί μια ομάδα, όσο καλούς παίκτες κι αν διαθέτει. Θα ‘ναι πολύ άδικο και φυσικά ανώφελο, με τη πρώτη αποτυχία, ν’ απαξιωθεί όλη αυτή η προσπάθεια».
Πριν, σε μια σου φράση, ανέφερες κάτι πολύ σημαντικό, στο οποίο, θέλουμε να γίνεις, λίγο πιο συγκεκριμένος. Το τι σημαίνει, ο ΆΡΗΣ, για ολόκληρη τη δική σου γενιά…
«Νομίζω πως, ότι και να πούμε, γι αυτό το θέμα θα ‘ναι ελάχιστο… Άλλωστε, είναι σ’ όλους γνωστά και παραδεκτά αυτά. Έχει τεράστια ιστορία και μπασκετική παράδοση αυτή η ομάδα κι αν η δική μου γενιά, χρωστάει σε κάποιον, ότι ασχολείται μ’ αυτό το άθλημα, αναμφίβολα, αυτός, είναι ο ΆΡΗΣ. Απ’ τον ΆΡΗ μάθαμε το μπάσκετ. Αυτόν βλέπαμε κάθε βδομάδα, αυτός ήταν που το ‘φερε και το ‘βαλε στα σπίτια μας, οπότε, πιστεύω ότι κάθε παίκτης της δικιάς μου ηλικίας, έστω και ενδόμυχα, κάποια στιγμή θέλει να φορέσει τη φανέλα του «Αυτοκράτορα». Ν’ αποτελέσει, δηλαδή έτσι, έστω, κι ένα μικρό κομμάτι της ιστορίας του…»
Κατά το παρελθόν, είχες, αρκετές φορές την ευκαιρία, να επισκεφτείς σαν αντίπαλος το θρυλικό Αλεξάνδρειο. Εκεί που έχουν… προσκυνήσει οι πάντες. Υπήρξε, όλα αυτά τα χρόνια, κάποιο ιδιαίτερο σκηνικό που’ χεις να θυμηθείς;
«Κάποιο ιδιαίτερο δε μου ‘ρχεται στο μυαλό, αυτή τη στιγμή. Γενικά, όμως, πρέπει να πω ότι πάντοτε ,ανεξαρτήτως της κατάστασης που βρίσκονταν ο ΆΡΗΣ θεωρούνταν και ήταν, ένα απ’ τα πιο δύσκολα παιχνίδια της σεζόν και αντιμετωπίζονταν εκ μέρους μας, με τεράστια προσοχή και σοβαρότητα. Η βοήθεια κι η στήριξη που παρέχει ο κόσμος στην ομάδα, αναμφισβήτητα, αποτελεί ένα απ’ τα μεγαλύτερα της όπλα κι αυτό που την χαρακτηρίζει κιόλας. Είναι κάτι που, σαν αντίπαλος, όλα αυτά τα χρόνια, βίωσα πάρα πολύ έντονα κι οπωσδήποτε, είναι ένα απ’ τα πράγματα που περιμένω, με πολύ μεγάλη ανυπομονησία μάλιστα, να ζήσω, πλέον και σαν γηπεδούχος».
Η συνέντευξη :
«Θα ‘λεγα, ότι όλο το μυστικό ήταν ο τρόπος που με προσέγγισαν κι η διάθεση που επέδειξαν, καθ’ όλη τη διάρκεια των συζητήσεων που κάναμε, ο κόουτς και η διοίκηση της ομάδας. Απ’ τη πρώτη κιόλας επαφή που ‘χα μαζί τους, μου έδειξαν ότι πραγματικά με ήθελαν στην ομάδα κι ότι στήριζαν πολλά απ’ τα πλάνα τους πάνω μου. Κάτι που οπωσδήποτε για κάθε παίκτη είναι πολύ σημαντικό. Αν συνδυάσει κανείς, όλα αυτά, με το όνομα, την ιστορία, τη δυναμική και τον κόσμο του ΆΡΗ, που λειτούργησαν ως επιπλέον κίνητρα θα καταλάβει ότι σε κάθε περίπτωση ήταν μια εύκολη απόφαση…»
Που, όμως, άργησε. Γιατί αυτό…;
«Ναι, καθυστέρησε λίγο, είναι αλήθεια αυτό, αλλά, καθαρά και μόνο, εξαιτίας κάποιων διαδικαστικών θεμάτων που έπρεπε να διευθετηθούν και τίποτα περισσότερο…»
Και μόνο ότι διάλεξες τον ΆΡΗ, ρίχνοντας άκυρο στην καλύτερη, οικονομικά, πρόταση του Παναθηναϊκού, για μας, σημαίνει πολλά.
«Το οικονομικό, φυσικά και είναι, ένας πολύ σοβαρός λόγος, αλλά, δε νομίζω ότι πάντα πρέπει να ‘ναι κι ο κυριότερος για την επιλογή της ομάδας, που θ’ αγωνιστεί ένας παίκτης. Πέραν του τρόπου συμπεριφοράς και προσέγγισης που προανέφερα, καθώς και των όσων αντιπροσωπεύει η ομάδα του ΆΡΗ, για ολόκληρη, τη δική μου γενιά, σημαντικό ρόλο έπαιξε το κλίμα και το project που ήξερα ότι θα ‘βρισκα εδώ. Με τα περισσότερα παιδιά άλλωστε γνωριζόμαστε πολλά χρόνια και το γεγονός ότι όλοι μαζί θα επιχειρήσουμε να χτίσουμε το νέο ΆΡΗ, αναμφίβολα, εμένα μου ακούγεται πολύ συναρπαστικό»
Πέρυσι, τα πήρες όλα. Το μεγαλύτερο κίνητρο, για έναν παίκτη όπως εσένα, μετά από μια τόσο επιτυχημένη χρονιά, αλήθεια, ποίο μπορεί να είναι;
«Μπορεί, πέρυσι, όπως λέτε, να τα πήρα όλα, αλλά, δεν είχα κάτι πολύ σπουδαίο. Που δεν ήταν άλλο, απ’ το χρόνο συμμετοχής που επιθυμούσα. Κάτι, που, πιστέψτε με, κάθε παίκτης θέλει και χρειάζεται να έχει, σ’ οποιαδήποτε ομάδα κι αν αγωνίζεται».
Οι πρώτες σου εντυπώσεις απ’ την ομάδα μας, ποιες είναι; Τι μπορεί να περιμένουμε απ’ αυτήν;
«Απ’ ότι διαπίστωσα, έχουμε ένα κράμα πολύ ικανών παικτών. Και οι πιτσιρικάδες είναι πολύ ταλαντούχοι και με προοπτική, παίκτες και οι Αμερικάνοι δείχνουν ότι θα βοηθήσουν. Όσο για τα άλλα παιδιά, νομίζω, ότι, έχουν αποδείξει τόσα χρόνια την αξία τους στα γήπεδα της Α1. Είμαι σίγουρος, παρά το μεγάλο σοκ που υπεστήκαμε ότι θα παρουσιάσουμε ένα πολύ δυνατό σύνολο, που ο ρόλος του, στο φετινό πρωτάθλημα θα ‘ναι πρωταγωνιστικός».
Επ’ αυτού πάντως, αυτό που συνέβη, πριν λίγες μέρες, στη Κηφισιά, ήταν για όλους μας μια χοντρή σφαλιάρα που, κανείς, δεν την περίμενε. Τι εξήγηση δίνεις εσύ γι” αυτό που έγινε;
«Η αλήθεια είναι ότι, μπήκαμε στο παρκέ, χωρίς να έχουμε τη δύναμη και την ενέργεια που έπρεπε. Κάναμε ένα πολύ κακό ξεκίνημα, δίνοντας στον αντίπαλο το δικαίωμα να πιστέψει στη νίκη…»
Θεωρείς ότι τον υποτιμήσαμε;
«Όχι, δε νομίζω να υπήρξε η οποιαδήποτε τάση υποτίμησης του αντίπαλου. Τη Κηφισιά την γνωρίζαμε, όπως, φυσικά και το γεγονός του αποκλεισμού του Απόλλωνα Πατρών, πριν λίγες μέρες. Απλά, έτυχε, εκείνη τη μέρα να κάνουμε μια πραγματικά πολύ άσχημη εμφάνιση, ένα πάρα πολύ κακό παιχνίδι. Σε καμιά περίπτωση, δεν θέλω να το επικαλεστώ ως δικαιολογία αυτό, (άλλωστε το κύπελλο, ήταν ένας απ’ τους στόχους μας και πιστέψτε με, όλα τα παιδιά το θέλαμε πάρα πολύ) αλλά στον αθλητισμό, το να μη σε πάει απ’ την αρχή ένα παιχνίδι, είναι κάτι που, δυστυχώς, συμβαίνει».
Το συζητήσατε μεταξύ σας; Προσπαθήσατε να βγάλετε μια άκρη;
«Σαφώς και το συζητήσαμε. Όπως σας είπα, θέλαμε πάρα πολύ να περνούσαμε και μας πείραξε πάρα πολύ το γεγονός του αποκλεισμού μας. Πόσο μάλλον μ’ ένα τέτοιο τρόπο… Οι μεγάλες ομάδες, όμως, να ξέρεται, φαίνονται στα δύσκολα. Το ότι έτυχε, σ’ εμάς να περάσουμε, τόσο νωρίς, μια τέτοια κατάσταση, νομίζω θα μας βοηθήσει. Θα δούμε τα λάθη που έγιναν και θα τα διορθώσουμε. Οπωσδήποτε, ήταν ένα πολύ δυνατό χτύπημα ,αλλά, η ομάδα έχει τόσο γερές βάσεις και τόσο δυνατές προσωπικότητες, που είμαι σίγουρος, ότι, έστω και μέσα απ’ αυτή τη κατάσταση, θα βγει πιο δυνατή».
Επειδή ήταν η πρώτη φορά, το θεωρούμε κι εμείς ως ένα ατυχές συμβάν, που σαφώς και απαγορεύεται να υπάρξει ξανά.
«Αυτή είναι κι η αλήθεια. Καταλαβαίνουμε, πόσο πολύ πείραξε τον κόσμο του ΆΡΗ αυτός ο αποκλεισμός, άλλα, τη δεδομένη χρονική περίοδο, τώρα, στα δύσκολα δηλαδή, τον θέλουμε περισσότερο από ποτέ κοντά μας».
Να ‘σαι σίγουρος ότι η στήριξη κι η αγάπη είναι δεδομένη και θα την έχετε, αρκεί, βέβαια, να μην υπάρξουν, ξανά, ανάλογα φαινόμενα που, όσο να ‘ναι, κλονίζουν την εμπιστοσύνη.
«Είμαι πεπεισμένος, ότι επρόκειτο για μια ατυχή συγκυρία και τίποτα περισσότερο που να μπορεί να προκαλέσει ανησυχία. Όσο διάστημα βρίσκομαι εδώ, έχω διαπιστώσει ότι, πραγματικά, γίνεται απ’ όλους, μια πολύ σοβαρή και μεθοδική προσπάθεια, με μακροπρόθεσμο στόχο, την επιστροφή του ΆΡΗ, στη κορυφή. Μια δουλειά που οπωσδήποτε για να φέρει αποτελέσματα, χρειάζεται χρόνος. Απ’ τη μια στιγμή στην άλλη, είναι αδύνατο να κτιστεί μια ομάδα, όσο καλούς παίκτες κι αν διαθέτει. Θα ‘ναι πολύ άδικο και φυσικά ανώφελο, με τη πρώτη αποτυχία, ν’ απαξιωθεί όλη αυτή η προσπάθεια».
Πριν, σε μια σου φράση, ανέφερες κάτι πολύ σημαντικό, στο οποίο, θέλουμε να γίνεις, λίγο πιο συγκεκριμένος. Το τι σημαίνει, ο ΆΡΗΣ, για ολόκληρη τη δική σου γενιά…
«Νομίζω πως, ότι και να πούμε, γι αυτό το θέμα θα ‘ναι ελάχιστο… Άλλωστε, είναι σ’ όλους γνωστά και παραδεκτά αυτά. Έχει τεράστια ιστορία και μπασκετική παράδοση αυτή η ομάδα κι αν η δική μου γενιά, χρωστάει σε κάποιον, ότι ασχολείται μ’ αυτό το άθλημα, αναμφίβολα, αυτός, είναι ο ΆΡΗΣ. Απ’ τον ΆΡΗ μάθαμε το μπάσκετ. Αυτόν βλέπαμε κάθε βδομάδα, αυτός ήταν που το ‘φερε και το ‘βαλε στα σπίτια μας, οπότε, πιστεύω ότι κάθε παίκτης της δικιάς μου ηλικίας, έστω και ενδόμυχα, κάποια στιγμή θέλει να φορέσει τη φανέλα του «Αυτοκράτορα». Ν’ αποτελέσει, δηλαδή έτσι, έστω, κι ένα μικρό κομμάτι της ιστορίας του…»
Κατά το παρελθόν, είχες, αρκετές φορές την ευκαιρία, να επισκεφτείς σαν αντίπαλος το θρυλικό Αλεξάνδρειο. Εκεί που έχουν… προσκυνήσει οι πάντες. Υπήρξε, όλα αυτά τα χρόνια, κάποιο ιδιαίτερο σκηνικό που’ χεις να θυμηθείς;
«Κάποιο ιδιαίτερο δε μου ‘ρχεται στο μυαλό, αυτή τη στιγμή. Γενικά, όμως, πρέπει να πω ότι πάντοτε ,ανεξαρτήτως της κατάστασης που βρίσκονταν ο ΆΡΗΣ θεωρούνταν και ήταν, ένα απ’ τα πιο δύσκολα παιχνίδια της σεζόν και αντιμετωπίζονταν εκ μέρους μας, με τεράστια προσοχή και σοβαρότητα. Η βοήθεια κι η στήριξη που παρέχει ο κόσμος στην ομάδα, αναμφισβήτητα, αποτελεί ένα απ’ τα μεγαλύτερα της όπλα κι αυτό που την χαρακτηρίζει κιόλας. Είναι κάτι που, σαν αντίπαλος, όλα αυτά τα χρόνια, βίωσα πάρα πολύ έντονα κι οπωσδήποτε, είναι ένα απ’ τα πράγματα που περιμένω, με πολύ μεγάλη ανυπομονησία μάλιστα, να ζήσω, πλέον και σαν γηπεδούχος».
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου