Η
ιστορία της Λίβερπουλ της θρυλικής ομάδας του Μερσεϊσάιντ ξεκινά το
1892 από τον ζυθοποιό Τζον Χάουλντινγκ, πρώην πρόεδρο της μισητής
συμπολίτισσας του μεγάλου λιμανιού της Γηραιάς Αλβιόνας, της Έβερτον. Με
έδρα το επιβλητικό «Άνφιλντ» και με παντοτινή συντροφιά τους ταγμένους
στην φανέλα της οπαδούς που δεν την αφήνουν να κάνει... βήμα μόνη η
Λίβερπουλ θα περάσει πολύ γρήγορα στο ποδοσφαιρικό πάνθεον των μεγάλων
σωματείων του κόσμου.Αμέσως πρώτη
Η ομάδα δεν χρειάστηκε να περιμένει πολύ για να κατακτήσει τον πρώτο της τίτλο. Ένα χρόνο μετά την ίδρυσή τους οι «κόκκινοι» κατέκτησαν το πρωτάθλημα στην τοπική κατηγορία και ανέβηκαν στη δεύτερη της Αγγλίας το 1893-94. Στον πάγκο της ομάδας καθόταν ο Τζον ΜακΚένα, που ήταν από τη Σκωτία και αυτός ήταν και ο λόγος που στο ρόστερ οι περισσότεροι ήταν Σκωτσέζοι.
Οι πολύ καλές εμφανίσεις οδήγησαν την ομάδα τρία χρόνια μετά στην μεγάλη κατηγορία και το 1901 πανηγύρισε το πρώτο πρωτάθλημα της ιστορία της. Οι τίτλοι έγιναν δύο όταν με προπονητή τον Άλεξ Ρέινσμπεργκ η ομάδα το 1905 αναδείχτηκε ξανά πρωταθλήτρια.
Πάνω – κάτω
Αν και ο σύλλογος του Μερσεϊσάιντ βρέθηκε γρήγορα στην κορυφή δεν μπόρεσε να μείνει εκεί.
Τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια που θα ακολουθούσαν η ομάδα θα αδυνατούσε να βρει τον δρόμο για την επιτυχία. Δύο ακόμα πρωταθλήματα τις σεζόν 1921-22 και 1922-23, ήταν ενθαρρυντικά σημάδια ανάκαμψης, μετά όμως πάλι κατήφορος…
Παρά το γεγονός ότι η Λίβερπουλ δεν είχε αξιόλογη πορεία, αγωνίζονταν σε αυτή μεγάλα ονόματα της εποχής. Παίκτες όπως ο Ματ Μπάσμπι και Γκόρντον Χόντζον, πέρασαν από το «Άνφιλντ», αλλά το πρωτάθλημα δεν ερχόταν.
Η ανάσα ήρθε μετά τον πόλεμο, συγκεκριμένα τη σεζόν 1946-47 η ομάδα του μεγάλου λιμανιού καταφέρνει να αρπάξει τον τίτλο από το μεγάλο όνομα της εποχής, τη Γουλβς. Στην ανάκαμψη μεταξύ άλλων βοήθησαν οι Λίντελ, Πέισλι και Τέιλορ.
Ο Σάνκλι την άλλαξε για πάντα
Οι «κόκκινοι» δεν έμειναν πολύ στην αφάνεια, ένας Σκωτσέζος την πήρε από το χέρι, και όχι μόνο την τράβηξε στην πρώτη κατηγορία, αλλά έβαλε και τις βάσεις του μύθου που θα γεννιόταν τα επόμενα χρόνια. Με τον Μπιλ Σάνκλι βρέθηκε ξανά στα μεγάλα σαλόνια τη σεζόν 1961-62 κατέκτησε το πρωτάθλημα, την περίοδο 1963-64 το Κύπελλο Αγγλίας.
Την αμέσως επόμενη κάνοντας μια αξιοπρόσεκτη πορεία στο Κύπελλο Πρωταθλητριών έφτασε μέχρι τα ημιτελικά όπου αποκλείστηκε από την Ίντερ μετέπειτα κάτοχο του τίτλου. Το 1966 φτάνει ξανά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και στον τελικό του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ όπου χάνει από την Μπορούσια Ντόρτμουντ. Το πρώτο Ευρωπαϊκό τρόπαιο έρχεται την σεζόν 1972-73.
Η Λίβερπουλ ξαναπαίρνει το πρωτάθλημα και κερδίζει στους διπλούς τελικούς του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ την Μπορούσια Γκλάντμπαχ με 3-0 στο «Άνφιλντ» η ήττα στην Γερμανία με 2-0 έδωσε τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο στην Λίβερπουλ και τον Σάνκλι. Την επόμενη σεζόν μετά και την κατάκτηση του Κυπέλλου Αγγλίας ο Σάνκλι ανακοίνωσε την απόσυρσή του από τους πάγκους έχοντας καταφέρει να πάρει μια ομάδα από την ανυποληψία την δεύτερης κατηγορίας και να την οδηγήσει σε κατάκτηση πρωταθλημάτων αλλά και του ευρωπαϊκού τίτλου.
Σφραγίδα… Πέισλι
Μετά την αποχώρηση του Σάνκλι τα ηνία της ομάδας πέρασαν στον βοηθό του, τον Μπομπ Πέισλι και η ιστορία συνέχισε να γράφεται με χρυσά γράμματα. Οι τίτλοι έπεφταν σαν βροχή! η ομάδα του Μερσεϊσάιντ κατέκτησε μέσα σε εννιά χρόνια τα πάντα. Έξι Πρωταθλήματα (1976,77,79,80,82,83), τρία Λιγκ Καπ (1981-83), τρία Κύπελλα Πρωταθλητριών (1977,78,81), ένα Κύπελλο ΟΥΕΦΑ (1976) και ένα Σούπερ Καπ Ευρώπης (1977). Ο Πέισλι μέχρι σήμερα παραμένει ο μοναδικός προπονητής που έχει καταφέρει να κατακτήσει τρεις φορές την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Σε 490 αγώνες στον πάγκο της Λίβερπουλ είχε απολογισμό 275 νίκες, 124 ισοπαλίες και 91 ήττες.
Μετά από τα 11 χρόνια της άκρως επιτυχημένης θητείας του Πέισλι, για τον πάγκο των «κόκκινων» έπρεπε να βρεθεί κάποιος που θα τον αντικαθιστούσε επάξια. Ο ρόλος αυτός ανατέθηκε στον Τζο Φάγκαν, ο οποίος συνέχισε την ξέφρενη πορεία. Με μεγάλους πρωταγωνιστές τους Κένι Νταλγκλίς μαζί με τον Ίαν Ρας η ομάδα έφτασε στο πρώτο τρεμπλ της ιστορία της, κερδίζοντας το τέταρτο Κύπελλο Πρωταθλητριών, το πρωτάθλημα Αγγλίας και το Λιγκ Καπ τη σεζόν 1983-84. Αυτή η επιτυχία θα ήταν και η τελευταία, πριν η μαυρίλα του Χέιζελ και του Χίλσμπορο σκεπάσει το μεγάλο λιμάνι…
Η μαύρη μέρα του Χέιζελ
Βρισκόμαστε στις 29 Μαΐου του 1985 στις Βρυξέλλες, λίγη ώρα πριν Λίβερπουλ και Γιουβέντους αναμετρηθούν για τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο στάδιο «Χέιζελ». Το κλίμα γιορτής δεν προϊδεάζει με τίποτα για αυτό που θα ακολουθήσει. Περίπου μια ώρα πριν την έναρξη του αγώνα οι οπαδοί της Λίβερπουλ παραβιάζουν ένα διαχωριστικό και βρίσκονται στον χώρο που είναι οι οπαδοί της Γιουβέντους. Το αποτέλεσμα είναι πραγματικά τραγικό, καθώς εκατοντάδες άνθρωποι βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε μια θύρα που τελικά καταρρέει και παίρνει πολλούς από αυτούς μαζί της, 39 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους και εκατοντάδες τραυματίζονται. Για την ιστορία αναφέρουμε πως η Γιουβέντους με γκολ- πέναλτι του Πλατινί κερδίζει τον τίτλο. Αποτέλεσμα πιο μαύρης μέρας στην ιστορία των Ευρωπαϊκών Κυπέλλων ήταν η Λίβερπουλ να τιμωρηθεί με αποκλεισμό από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις για έξι χρόνια, ενώ απαγορεύτηκε για μια πενταετία να βγουν στην Ευρώπη οι υπόλοιποι σύλλογοι της Αγγλίας.
Το σκοτάδι επιστρέφει στο Χίλσμπορο
Στις 15 Απριλίου του 1989 η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν τραγωδία. Τέσσερα χρόνια μετά το Χέιζελ η μοίρα χτύπησε και πάλι την πόρτα της Λίβερπουλ. Οι «κόκκινοι» αναμετρώνται με τη Νότιγχαμ Φόρεστ στο «Χίλσμπορο» για ημιτελικά του Κυπέλλου Αγγλίας. Ο ενθουσιασμός των φιλάθλων για να δουν από κοντά την αγαπημένη τους ομάδα μετατρέπεται σε θρήνο. Στην εξέδρα «Leppings Lane» εγκλωβίζεται ένας υπέρογκος αριθμός φιλάθλων. Κάποιοι για να σωθούν αρχίζουν να πηδούν στον αγωνιστικό χώρο και 96 ψυχές σβήνουν…
Κάποιοι έριξαν τις ευθύνες την αστυνομία που δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τον αριθμό των φιλάθλων, κάποιοι όμως απέδωσαν την τραγωδία σε κρούσμα χουλιγκανισμού, κάτι που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις.
Η ζωή μετά τις τραγωδίες
Τα επόμενα χρόνια η ομάδα ήταν μουδιασμένη από όσα είχαν συμβεί και λόγω αποκλεισμού και είχε παρουσία μόνο στην Αγγλία. Το 1990 προστέθηκε στη συλλογή ακόμα ένα πρωτάθλημα που είναι και το τελευταίο ως σήμερα.
Ευρώπη ξανά
Το 2001 η Λίβερπουλ δηλώνει «παρούσα» στην Ευρώπη και υπό τις οδηγίες του Ζεράρ Ουγιέ κατακτά το τρίτο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ της ιστορίας κόντρα στην Αλαβές. Επίσης τη ίδια χρονιά παίρνει Κύπελλο Αγγλίας και το Λιγκ Καπ.
Το 2004 αναλαμβάνει τις τύχες της ομάδας ο Ράφα Μπενίτεθ και μετά από ένα χρόνο οδηγεί την ομάδα στην κορυφή της Ευρώπης μετά από 20 ολόκληρα χρόνια. Στον συγκλονιστικό τελικό του Τσαμπιονς Λιγκ στην Κωνσταντινούπολη το 2005 οι «κόκκινοι» επικράτησαν της Μίλαν στα πέναλτι.
Υπάρχει
άραγε εξέδρα οπαδών που να είναι τόσο διάσημη όσο σχεδόν και η ομάδα
που υποστηρίζει; Όταν μιλάμε για το KOP η απάντηση είναι σίγουρα «ναι».
Η εξέδρα πήρε το όνομα της από το Spion Kop της Νότιας Αφρικής για να
τιμηθούν οι νεκροί που προέρχονταν από το Λίβερπουλ οι οποίοι είχαν
λάβει μέρος στη μάχη που έγινε εκεί κατά τον δεύτερο πόλεμο των Μπόερ.«You'll never walk alone»
Οι στίχοι του τραγουδιού των Richard Rodgers και Oscar Hammerstein II από το μιούζικαλ Carousel που έμελε να γίνει ο ύμνος της ομάδας σχεδόν προφητικά για την πορεία της και τα σκληρά χτυπήματα της μοίρας. «Όταν περπατάς μέσα στην καταιγίδα κράτα το κεφάλι ψηλά, μην φοβάσαι το σκοτάδι γιατί στο τέλος της καταιγίδας υπάρχει ένας χρυσός ουρανός … περπάτα με ελπίδα στην καρδιά και ποτέ δεν θα περπατάς μόνη».
Τα αστέρια
Μεγάλες ποδοσφαιρικές προσωπικότητες από την Αγγλία και όχι μόνο, φόρεσαν ή φορούν ακόμα τη φανέλα της Λίβερπουλ. Οι Λόνγκγουορθ, Σκοτ, Γέιτς, Χαντ, Μπάσμπι, Πέισλι, Νταλγκλίς, Χάνσεν, Μπαρνς, Χιουζ, Κίγκαν, Χάιγουεϊ, Κλέμενς, Ρας, Τόμπσον, Νιλ, Χάνσεν, Σούνες, Μπαρνς, Γκρόμπελαρ, ΜακΜάναμαν, Φάουλερ, Όουεν, Τζέραρντ, Κάραγκερ είναι μερικά από τα ονόματα που έχουν μεγαλουργήσει στο «Άνφιλντ»
ΤΙΤΛΟΙ
- Πρωταθλήματα Αγγλίας (18): 1901, 1906, 1922, 1923, 1947, 1964, 1966, 1973, 1976, 1977, 1979, 1980, 1982, 1983, 1984, 1986, 1988, 1990.
- Κύπελλα Αγγλίας (7): 1965, 1974, 1986, 1989, 1992, 2001, 2006.
- Λιγκ Καπ (7): 1981, 1982, 1983, 1984, 1995, 2001, 2003, 2012
- Σούπερ Καπ Αγγλίας (14): 1964, 1965, 1966, 1974, 1976, 1977, 1979, 1980, 1982, 1986, 1988, 1989, 1990, 2001, 2006.
- Κύπελλα Πρωταθλητριών Ευρώπης / Τσάμπιονς Λιγκ (5): 1977, 1978, 1981, 1984, 2005.
- Κύπελλα ΟΥΕΦΑ (3): 1973, 1976, 2001.
- Σούπερ Καπ Ευρώπης (3): 1977, 2001, 2005.
Ελάτε παραδεχτείτε το … έστω και για μια φορά, έστω και για τα 90 λεπτά ενός αγώνα όλοι έχετε γίνει Λίβερπουλ.
πηγή : sday.gr
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου